Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon

A.“ὤρουον” E.HF972 : fut. “ὀρούσω” h.Ap.417: aor. “ὤρουσα” Pi.O.9.102, A.Eu.113 ; Ep. “ὄρουσα” Il. 2.310, Hes.Sc.437, part. “ὀρούσας” Il.11.359, E.IT297: (cf. ὄρνυμι):— dart, rush forward, Hom., both of men and things (v. infr.): Hom. always joins it with words expressing motion to a place, “ἐς δίφρον ὀρούσας” Il.11.359 ; “ἐς βυσσὸν ὄρουσεν” 24.80 ; “πρός ῥα πλατάνιστον ὄ.” 2.310 ; “ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν ὄρουσαν” 14.401, Hes.Sc.412,436, cf. Theoc.6.13 ; or motion from a place, “αἰχμὴ ἀπὸ χειρὸς ὄρουσεν” Il.13.505, al., cf. Hes.Sc.437 ; “ἐκ μέσων ἀρκυστάτων ὤρουσεν” A.Eu.113 ; “ἐκ τάξεων ὤρουσε” E.Ph.1237 ; “μόσχους ὀρούσας ἐς μέσας” Id.IT297 ; “ὤρουον ἄλλος ἄλλοσε” Id.HF972 : c. acc. cogn., “πήδημ᾽ ὀρούσας” A.Ag.826 ; simply, move, “ὀ. βραδέως” Archestr.Fr.24.3 : metaph., “ἀπότομον ὤρουσεν εἰς ἀνάγκαν” S.OT877 (lyr.); “ὡς ὀρούσῃ πρὸς δίκας ἀγῶνα” Id.El.1441 (lyr.); “πρὸς θάνατον ὀρούειν” Philem.214.

2. c. gen. objecti, rush at, strive after, Pi.P.10.61.

3. c. inf., to be eager to do, Id.O.9.102.

4. generally, rise, tower, “ἐκ . . κεφαλῆς δίδυμον κέρας ἰθὺς ὀρούει” Opp.C.3.474.—Poet. Verb, Ep., Lyr., and Trag., once in Ar. (Fr.523, in prov., πέρδιξ ὄρουσον 'look sharp') and once in Philem.l.c.