previous next
πένθος , εος, τό,
A.grief, sorrow, Il.11.658, etc.; τινος for one, Od. 18.324, etc.; “π. ἄλαστον ἔχουσα” Il.24.105 ; “π. λαγχάνειν” S.Fr.659 ; Τρῶας λάβε π. Il.16.548, etc. ; “μέγα π. Ἀχαιίδα γαῖαν ἱκάνει” 1.254, etc.; “πένθεϊ δ᾽ ἀτλήτῳ βεβολήατο πάντες” 9.3 ; “θυμὸς ἐτείρετο π. λυγρῷ” 22.242, etc.
2. esp. of grief for the dead, mourning, “τοκεῦσι γόον καὶ π. ἔθηκας” 17.37 ; “παιδὸς γάρ οἱ ἄλαστον ἐνὶ φρεσὶ π. ἔκειτο” Od.24.423 ; “Σάρδεσι π. παρασχών” A.Pers.322 ; “δμῳαῖς προθήσειν π. οἰκεῖον στένειν” S.Ant.1249 ; π. ποιήσασθαι make a public mourning, Hdt.2.1 ; so “π. προεθήκαντο” Id.6.21 ; “π. τίθεται” Id.2.46 ; “π. τινὸς κοινοῦσθαι” E.Alc.426 ; ἐν πένθει [εἶναι] S.El. 290, 847(lyr.) ; “πολὺ π. ἦν κατὰ τὸ στράτευμα” X. HG4.5.10 ; “π. λιπεῖν” IG3.1311 ; π. λύεσθαι, ἀποθέσθαι, Plu.Fab. 18, Alex.75 : in pl., Pi.I.8(7).6, Fr.154, A.Ch.333(lyr.), Pl.R.395e, Arist. Rh.1370b25, etc.
II. unhappy event, misfortune, π. τινός one's illfortune, Hdt.3.14 ; “ἔτλαν π. οὐ φατόν” Pi.I.7(6).37.
III. of a person, a misery, S.Aj.615(lyr.) ; π. ἔδωκε φέρειν, i. e. the body, Epigr.Gr.228.6 (Ephesus). (Cf. πείσομαι from Πένθ-σομαι, fut. of πάσχω, pf. πείσονθα, Lith. kenčiù 'suffer', pa-kantà 'patience'; πενθ- is reduced to πṇθ- （παθ-) in αἰνο-παθής, etc.)
Henry George Liddell. Robert Scott. A Greek-English Lexicon. revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones. with the assistance of. Roderick McKenzie. Oxford. Clarendon Press. 1940.

The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.

hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
How to enter text in Greek:
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: