A.“πεπάνθαι” Arist.Pr.925a13 : (πέπων) :— ripen, Hdt.1.193 ; “ὀρχάτους ὀπωρινούς” E.Fr.896 ; π. τὴν ὀπώραν, of the vine, bring its fruit to maturity or perfection, X.Oec.19.19, cf. Arist.Mir.846b1 ; [“ἡ συκῆ] π. τέτταρας καρπούς” Thphr.HP4.2.3; but [συκῆ] π. τὴν σάρκα τοῦ ὄρνιθος, by being boiled with it, Plu.2.697b : abs., διασκοπῶν ἥδομαι τὰς . . ἀμπέλους, εἰ πεπαίνουσιν ἤδη, i.e. if the grapes are ripening, Ar.Pax1163(lyr.) :—Pass., become ripe, Hdt.4.199, Ion Trag.57, Trag.Adesp.396, Gp.4.6.1, etc.
2. metaph., soften, assuage, “πεπᾶναι ὀργήν” Ar.V.646 ; “χρόνος ὁ πάντα πεπαίνειν εἰωθώς” Plu.2.102a ; “ὀργὴ πεπανθήσεται” X.Cyr.4.5.21 ; “τὸ πεπανθὲν ἔρωτος τραῦμα” AP12.80 (Mel.) ; of a person, “ἢν πεπανθῇς” E.Heracl. 159.
3. in Pass., of tumours, soften and suppurate, Hp.Epid.6.2.16 ; of illness generally, come to a head, mature, Id.Aph.2.40, Prog.12 ; “μέχρι ἂν τῆς νούσου ἡ ἀκμὴ πεπανθῇ” Id.Acut.38 ; also “οὖρα πεπαινόμενα” Id.Epid.1.3.
4. χρὼς ἐπὶ χρωτὶ πεπαίνετο grew warm, Theoc.2.140.
