Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon

A.“σήψω” A.Fr.275: aor. ἔσηψα （δι-) Ael.NA9.62:—make rotten or putrid, A.Fr.l.c.; of a serpent's poison, A.Ch.l.c.; of the sting of the σήψ, Ael.NA16.40.

b. soak hides, δέρματα ς. Supp.Epigr.3.18 (Athens, v B.C.).

2. metaph., corrupt, waste, “αἱ ἡσυχίαι σήπουσι καὶ ἀπολλύασι” Pl.Tht.153c; “ς. τὰ τῆς πόλεως πράγματα” D.H.11.37.

II. mostly in Pass. (pf. σέσηπα being used in pass. sense, Il.2.135, E.El.319, (κατα-) Ar. Pl.1035, (ἀπο-) X.An.4.5.12), fut. “σα^πήσομαι” Gal.7.397, (κατα-) Pl. Phd.86b, (ἀπο-) Hp.Prorrh.2.1: aor. ἐσάπην [α^] Hes.Sc.152, Hdt.2.41, 3.66, Pl.Phd.80d; σαπήῃ （κατα-), Ep. subj. for σαπῇ, Il.19.27: pf. σέσημμαι prob. in POxy.1449.51 (iii A.D.):—rot, moulder, of dead bodies, “χρὼς σήπεται” Il.24.414, cf. 19.27, Hdt.2.41; “περὶ ῥινοῖο σαπείσης” Hes.Sc.152; of wood, “δοῦρα σέσηπε” Il.2.135; “τριήρης ὑπὸ τερηδόνων σαπεῖσα” Ar.Eq.1308.

2. of live flesh, mortify, “ὁ μηρὸς ἐσάπη” Hdt.3.66; “σφακελίσαντος τοῦ μηροῦ καὶ σαπέντος” Id.6.136, cf. Pl.Phd.80d; “αἷμα σέσηπεν” E.El.319; promote coction or formation of 'laudable' pus, in Act., Hp.Morb.1.6,28.

3. of water, Id.Aër.8; “οἶνος . . σαπὲν ἐν ξύλῳ ὕδωρ” Emp.81.

4. of the food rejected after digestion, Arist.Mete.381b12, al.; cf. “σηπτός, σῆψις” 11.

5. metaph., “ς. ὑπὸ τῆς ἡδονῆς” Men. 23; “ὁ πλοῦτος ὑμῶν σέσηπε” Ep.Jac.5.2.