I.desirable (rare): “desiderabilia (anteponantur) iis, quibus facile carere possis,” Cic. Top. 18, 69; id. Fin. 1, 16, 53: “velut suis vitiis,” Liv. 24, 5: “princeps,” Tac. H. 2, 76: “terra,” Vulg. Psa. 105, 24; and in the Comp. Suet. Tib. 21.—Sup. does not occur.—* Adv., dēsī-dĕrābĭlĭter , with ardent desire: “concupiscere,” Aug. Ep. 143, 2.
dēsīdĕrābĭlis , e, adj. desidero,