previous next
ignōtus , a, um, adj. in-gnotus, notus.
I. Pass., unknown.
B. In partic., pregn. (for ignobilis, II.), of low birth or condition, lowborn, base, vulgar (poet.): “quo patre sit natus, num ignota matre inhonestus,Hor. S. 1, 6, 36; cf.: “naso suspendis adunco Ignotos, ut me libertino patre natum,id. ib. 6 and 24: “Achivi,the ignoble Greeks, Ov. M. 12, 600: “progenuit tellus ignoto nomine Ligdum,id. ib. 9, 670: “ignotis perierunt mortibus illi,Hor. S. 1, 3, 108.—
II. Act. (cf. the Gr. ἄγνωστος), unacquainted with a thing, ignorant of (very rare for ignarus, insciens, inscitus): ignotae iteris sumus, Naev. ap. Non. 124, 28: “simulacra ignotis nota faciebant,Cic. Fam. 5, 12, 7: “producere ad ignotos (aliquem),Cic. Verr. 2, 5, 29, § 75; Auct. Her. 3, 6, 12; cf.: “ignotos fallit, notis est derisui,Phaedr. 1, 11, 2; so, “ignoti, faciem ejus cum intuerentur, contemnebant,Nep. Ages. 8, 1.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: