Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho
Hermann Usener, Ed.

“πολλὰ καὶ ἀγαθὰ γένοιτο.” κατὰ Πολυεύκτου ἐκφυλλοφορηθέντος ὑπὸ τῆς βουλῆς ἔνδειξις: “πάλαι θαυμάζω ὑμῶν.” κατὰ Πολυεύκτου περὶ τοῦ γεωφανίου: “περὶ μὲν αὐτῆς τῆς μηνύσεως.” περὶ τοῦ γεωφανίου ἐπίλογος: “βραχύν, ὦ ἄνδρες.” κατὰ Πυθέου ξενίας: “ἱκανὴ μὲν ἦν πρόφασις.” κατὰ Πυθέου περὶ τῶν κατὰ τὸ ἐμπόριον: “ἐπειδὴ τοῖς μὲν λέγειν τῶν ῥητόρων.” κατὰ Τιμοκράτους: “ὥσπερ δίκαιόν ἐστι.” κατὰ Λυκούργου εὔθυναι: “οἶδα, ὅτι, κἂν μηδὲν ὑμῖν.” Συνηγορία Αἰσχίνῃ κατὰ Δεινίου: “βουλοίμην ἄν, ὦ ἄνδρες.” κατὰ Φορμισίου ἀσεβείας: “ἆρά γ᾽ εἴ τινες.” κατὰ Καλλαίσχρου περὶ τῶν τιμῶν: “πολλάκις, ὦ Ἀθηναῖοι.” Τυρρηνικός: “ἅπαντα συμβήσεσθαι ἔτι.” κατὰ Διονυσίου τοῦ ἐπὶ τῆς διοικήσεως: “ἴσως μέν, ὦ Ἀθηναῖοι.” καθ᾽ Ἱμεραίου εἰσαγγελτικός: “οὐδένα νομίζω, ὦ Ἀθηναῖοι.” εἰσαγγελία κατὰ Πιστίου: “ὥσπερ καὶ ὑμῶν ἕκαστος.” κατ᾽ Ἀγασικλέους εἰσαγγελία ξενίας: “οὐδένα πώποτε οἶμαι.” κατὰ Θεοκρίνου ἔνδειξις: “τοῦ πατρός, ὦ ἄνδρες.” [p. 312] τοῦτον Καλλίμαχος ἐν τοῖς Δημοσθένους φέρει. κατὰ Στεφάνου παρανόμων: “ὑπάρχει τοῦ νόμου δεδωκότος, ὦ ἄνδρες.” κατὰ Καλλισθένους εἰσαγγελία: “οὐκ ἀγνοῶ, ὦ ἄνδρες.” διαδικασία Φαληρέων πρὸς Φοίνικας ὑπὲρ τῆς ἱερωσύνης τοῦ Ποσειδῶνος: “εὔχομαι, νὴ τὴν Ἀθηνᾶν, πρέπειν δή.” πρὸς τὴν Κηφισοφῶντος ἀπογραφήν: “πρῶτον μέν, ὦ ἄνδρες, δέομαι.” “ο ὕστερος: “τὰ μὲν περὶ τὴν ὠνήν.” ἀπολογία διαμαρτυρίας πρὸς τὴν Χάρητος ... εἰσαγγελία κατὰ Φειδιάδου γραμματέως: “οὔτ᾽ ἔχθρας οὐδεμιᾶς ἕνεκα.” κατὰ Φιλοκλέους ὑπὲρ τῶν Ἁρπαλείων: “τί χρὴ λέγειν τὸ πρὸς τῶν.” κατὰ Γνωδίου περὶ τῶν Ἁρπαλείων: “οὐκ ἄδηλον.” κατ᾽ Ἀριστονίκου περὶ τῶν Ἁρπαλείων: “εὐτύχημα μὲν ἦν, ὦ ἄνδρες.” κατὰ Δημοσθένους περὶ τῶν Ἁρπαλείων: “ὁ μὲν δημαγωγὸς ὑμῖν.” κατὰ Ἀριστογείτονος περὶ τῶν Ἁρπαλείων: “πάνθ,” ὡς ἔοικεν, ὦ ἄνδρες.” ψευδεπίγραφοι δημόσιοι.