Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho
Hermann Usener, Ed.

---

κατὰ Προξένου βλάβης, ὃν αὐτὸς εἶπεν ὑπὲρ αὑτοῦ: “εἴ τίς μοι θεῶν, ὦ ἄνδρες.” κατὰ Κηφισοκλέους καὶ τῶν οἰκείων βλάβης: “ἃ μὲν ἐγκαλῶν, ὦ ἄνδρες.” πρὸς Φανοκλέα βλάβης ἀπολογία: “ᾤμην μὲν ἐγώ, ὦ ἄνδρες.” πρὸς Λυσικράτην ὑπὲρ Νικομάχου βλάβης: “ἄνδρες δικασταί, ὅτι μὲν ἰδιώτης.” Συνηγορία Παρμένοντι ὑπὲρ ἀνδραπόδου βλάβης: “καὶ παραγεγενημένος ὕστερον, ἄνδρες δικασταί, ἔγωγε ἔγνων, ὅτι Παρμένων ἀδικεῖται.” κατὰ Ποσειδίππου κλοπῆς: “ἀδικηθείς, ὦ ἄνδρες.” κατὰ Ἡδύλης ἀποστασίου: “καταλιπόντος † ἐνοτίου πατρός.” ἀποστασίου πρὸς Αρχέστρατον: “πολλὰ καὶ ἀγαθὰ γένοιτο.” Συνηγορία Ἡγελόχῳ ὑπὲρ ἐπικλήρου: “ὥσπερ καὶ ἡμῶν ἕκαστος.” Ἐπικληρικὸς ὑπὲρ τῆς Ἰοφῶντος θυγατρός: “ἄνδρες [p. 318] δικασταί, οὐ πένης ὤν.” Ὁ ὕστερος: “ἄμαχον γὰρ ἦν, ὦ ἄνδρες.” Διαμαρτυρία, ὡς οὐδὲ εἰσὶν ἐπίδικοι αἱ Ἀριστοφῶντος θυγατέρες: “τοῦ νόμου δεδωκότος, ὦ ἄνδρες.” κατὰ Πεδιέως κακώσεως παιδὸς ὀρφανοῦ: “μηδεὶς ὑμῶν, ὦ ἄνδρες, θαυμάσῃ.” Διαμαρτυρία περὶ τοῦ Εὐίππου κλήρου πρὸς Χάρητα: “πολλάκις ἤδη ἤκουσα.” ὑπὲρ τοῦ Μνησικλέους κλήρου: “δικαίαν, ὦ ἄνδρες, δέησιν.” κατὰ Προξένου ὕβρεως: “ὑβριστής ἐστιν, ὦ ἄνδρες.” Ἀπολογία πληγῶν, ἔδει δ᾽ ἐπιγεγράφθαι γεγράφθαι “ἀπολογία ὕβρεως Ἐπιχάρει πρὸς Φιλωτάδην”: “τὸν θαυμαστόν, ὦ ἄνδρες.” κατὰ Κλεομέδοντος αἰκίας: “ὅτι μέν, ὦ ἄνδρες, καὶ ὁ πατὴρ Θεόδωρος δή.” πρὸς Διοσκουρίδην περὶ νεώς: “δικαίως ἂν οἶμαι, ὦ ἄνδρες.” Ἐρανικὸς πρὸς τοὺς Πατροκλέους παῖδας: “ἃ μὲν ἀδικούμενος, ὦ ἄνδρες.” πρὸς Ἀμεινοκράτην διαδικασία περὶ καρπῶν χωρίου: “ἐπὶ τούτοις, ὦ ἄνδρες, ἀνάγκη ἐστί.” περὶ τοῦ ἵππου: “τοῦ μὲν ἀγῶνος, ὦ ἄνδρες.” ὁ ὕστερος: “ἐβουλόμην ἄν, ὦ ἄνδρες.” Λυσικλείδῃ κατὰ Δάου ὑπὲρ ἀνδραπόδων: “ἃ μὲν ἀδικούμενος, ὦ ἄνδρες.” Παραγραφὴ πρὸς Βιώτην: “ὅτι μέν, ὦ ἄνδρες, καὶ αὐτὸς ἀπείρως.” κατὰ Θεοδώρου ψευδομαρτυριῶν: “νομίζομεν, ὦ ἄνδρες.” Ἀγάθωνι συνηγορία: “ὥσπερ καὶ αὐτὸς εἴρηκεν Ἀγάθων.” ἀποστασίου [p. 319] ἀπολογία Αἰσχύλῳ πρὸς Ξενοφῶντα: “χρήσασθαι μέν, ὦ ἄνδρες.” κατὰ Καλλίππου μεταλλικός: “ὅτι μέν, ὦ ἄνδρες, Κάλλιππος.” ὑπὲρ υἱοποιήτου, ἔδει δ᾽ ἐπιγεγράφθαι “ὑπὲρ Θεοδώρου, ὃν ἐποιήσατο υἱὸν Ἀρχεφῶν”: “βουλοίμην ἄν, ὦ ἄνδρες, ὥσπερ καλὸν καὶ δίκαιον.” περὶ τοῦ Ἀρχεφῶντος κλήρου: “καὶ δίκαιον εἶναι νομίζων.”