I. origin, “φ. οὐδενός ἐστιν ἁπάντων θνητῶν οὐδὲ . . τελευτή” Emp.8.1 (cf. Plu.2.1112a); “φ. βούλονται λέγειν γένεσιν τὴν περὶ τὰ πρῶτα” Pl.Lg.892c; “ἡ φ. ἡ λεγομένη ὡς γένεσις ὁδός ἐστιν εἰς φύσιν” Arist.Ph.193b12; “φ. λέγεται ἡ τῶν φυομένων γένεσις” Id.Metaph.1014b16; freq. of persons, birth, “φύσει νεώτερος” S.OC1295, cf. Aj.1301, etc.; “φύσι γεγονότες εὖ” Hdt.7.134; φύσει, opp. θέσει (by adoption), D.L.9.25; “φύσει Ἀμβρακιώτης, δημοποίητος δὲ Σικυώνιος” Ath.4.183d; so ὁ κατὰ φύσιν πατήρ, υἱός, ἀδελφός, Plb. 3.9.6, 3.12.3, 11.2.2; also in acc., “ἐκ πατρὸς ταὐτοῦ φύσιν” S.El.325; ἢ φίλων τις ἢ πρὸς αἵματος φύσιν ib.1125, cf. Isoc.3.42.
2. growth, τριχῶν, παιδίου, Hp.Nat.Puer.20,29, cf. 27: pl., “γενειάσεις καὶ φύσεις κεράτων” Plot.4.3.13.
II. the natural form or constitution of a person or thing as the result of growth (“οἷον ἕκαστόν ἐστι τῆς γενέσεως τελεσθείσης, ταύτην φαμὲν τὴν φ. εἶναι ἑκάστου” Arist.Pol.1252b33): hence,
1. nature, constitution, once in Hom., καί μοι φύσιν αὐτοῦ (sc. τοῦ φαρμάκου)“ ἔδειξε” Od.10.303; “φ. τῆς χώρης” Hdt.2.5; “τῆς Ἀττικῆς” X.Vect.1.2, cf. Oec.16.2, D.18.146, etc.; “τῆς τριχός” X.Eq.5.5; αἵματος, ἀέρος, etc., Arist.PA648a21, Mete.340a36, etc.: pl., “φύσεις ἐγγιγνομένας καρπῶν καὶ δένδρων” Isoc.7.74; “αἱ φ. καὶ δυνάμεις τῶν πολιτειῶν” Id.12.134; “ἡ τῶν ἀριθμῶν φ.” Pl.R.525c; “ἡ τῶν πάντων φ.” X.Mem.1.1.11, etc.; “ἡ ἰδία τοῦ πράγματος φ.” IG22.1099.28 (Epist.Plotinae).
2. outward form, appearance, “μέζονας ἢ κατ᾽ ἀνθρώπων φύσιν” Hdt.8.38; ἢ νόον ἤτοι φύσιν either in mind or outward form, Pi.N.6.5; “οὐ γὰρ φ. Ὠαριωνείαν ἔλαχεν” Id.I.4(3).49 (67); “μορφῆς δ᾽ οὐχ ὁμόστολος φ.” A.Supp.496; “τὸν δὲ Λάϊον φύσιν τίν᾽ εἶχε φράζε” S.OT740 (read εἷρπε, taking φ. with ἔχων), cf. Tr.379; δρακαίνης φ. ἔχουσαν ἀγρίαν prob. in E.Ba.1358; “τὴν ἐμὴν ἰδὼν φ.” Ar.V.1071 (troch.), cf. Nu.503; “τὴν τοῦ σώματος φ.” Isoc.9.75.
3. Medic., constitution, temperament, Hp.Aph.3.2 (pl.), al.; “ἡ φ. καὶ ἡ ἕξις” Id.Acut.43; “φ. φύσιος καὶ ἡλικία ἡλικίης διαφέρει” Id.Fract.7; “φύσιες νούσων ἰητροί” Id.Epid.6.5.1.
b. natural place or position of a bone or joint, ἀποπηδᾶν ἀπὸ τῆς φ., ἐς τὴν φ. ἄγεσθαι, Id.Art.61, 62, al.; “ὀστέον μένον ἐν τῇ ἑωυτοῦ φ.” Id.VC5, al.; “φύσιες τῶν ἄρθρων” Id.Nat.Puer.17.
4. of the mind, one's nature, character, “ἦθος ἕκαστον, ὅπῃ φ. ἐστὶν ἑκάστῳ” Emp.110.5; “εὐγενὴς γὰρ ἡ φ. κἀξ εὐγενῶν . . ἡ σή” S.Ph.874; τὴν αὑτοῦ φ. λιπεῖν, δεῖξαι, ib.902,1310; “φ. φρενός” E.Med.103 (anap.); “ἡ ἀνθρωπεία φ.” Th.1.76; “φ. τῆς μορφῆς καὶ τῆς ψυχῆς” X.Cyr.1.2.2; “ὀνόματι μεμπτὸν τὸ νόθον, ἡ φ. δ᾽ ἴση” E.Fr.168; φ. φιλόσοφος, τυραννική, etc., Pl.R.410e, 576a, etc.; “δεξιοὶ φύσιν” A.Pr.489; “ἀκμαῖοι φύσιν” Id.Pers.441; “τὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸν φύσεος, ἣν ἔχοι τις” Ar.V.1458 (lyr.), cf. 1282 (lyr.); “Σόλων . . ἦν φιλόδημος τὴν φ.” Id.Nu.1187; “ἔνιοι ὄντες ὡς ἀληθῶς τοῦ δήμου τὴν φ. οὐ δημοτικοί εἰσι” X.Ath.2.19; φύσεως ἰσχύς force of natural powers, Th.1.138; φύσεως κακία badness of natural disposition, D.20.140; “ἀγαθοὶ . . γίγνονται διὰ τριῶν, τὰ τρία δὲ ταῦτά ἐστι φ. ἔθος λόγος” Arist. Pol.1332a40; χρῶ τῇ φύσει, i.e. give rein to your natural propensities, Ar.Nu.1078, cf. Isoc.7.38; “τῇ φ. χρώμενος” Plu.Cor.18; “θείας κοινωνοὶ φ.” 2 Ep.Pet.1.4: pl., Isoc.4.113, v.l. in E.Andr.956; “οἱ ἄριστοι τὰς φ.” Pl.R.526c, cf. 375b, al.: prov., “ἔθος, φασί, δευτέρη φ.” Jul.Mis.353a.
b. instinct in animals, etc., Democr.278; “οὐκ ἐπιστήμῃ οὐδὲ τέχνῃ ἀλλὰ φύσει” Herm. ap. Stob.1.41.6; “ἐν τοῖς ἄλλοις ζῴοις ἡ αἴσθησις τῇ φ. ἥνωται, ἐν δὲ ἀνθρώποις τῇ νοήσει” Corp.Herm. 9.1, cf. 12.1.
5. freq. in periphrases, καὶ γὰρ ἂν πέτρου φύσιν σύ γ᾽ ὀργάνειας, i.e. would'st provoke a stone, S.OT335; “χθονὸς φ.” A.Ag.633; esp. in Pl., “ἡ τοῦ πτεροῦ φ.” Phdr.251b; “ἡ φ. τῶν σωμάτων” Smp.186b; ἡ φ. τῆς ἀσθενείας its natural weakness, Phd.87e; “ἡ τοῦ μυελοῦ φ.” Ti.84c; “ἡ τοῦ δικαίου φ.” Lg.862d, al.; ἡ φ., with gen. understood, Smp.191a, Phd.109e.
III. the regular order of nature, “τύχη . . ἀβέβαιος, φ. δὲ αὐτάρκης” Democr.176; “κατὰ φύσιν” Pl.R.444d, etc.; τρίχες κατὰ φύσιν πεφυκυῖαι growing naturally, Hdt.2.38, cf. Alex.156.7 (troch.); “κατὰ φύσιν "νόμος ὁ πάντων βασιλεύς"” Pi.Fr. 169 (cf. Pl.Grg.488b); “κατὰ φ. ποιεῖν” Heraclit.112; opp. παρὰ φύσιν, E.Ph.395, Th.6.17, etc.; “παρὰ τὴν φ.” Anaxipp.1.18; προδότης ἐκ φύσεως a traitor by nature, Aeschin.2.165; πρὸ τῆς φ. ἥκειν εἰς θάνατον before the natural term, Plu.Comp.Dem.Cic.5: freq. in dat. φύσει (“ἐν φ.” Hp.Aër.14) by nature, naturally, opp. τύχῃ, τέχνῃ, Pl.Lg.889b, cf. R.381b; “φύσει τοιοῦτος” Ar.Pl.275, cf. 279, al.; “ὁ ἄνθρωπος φ. πολιτικὸν ζῷόν ἐστι” Arist.Pol.1253a3; ὁ μὴ αὑτοῦ φ. ἀλλ᾽ ἄλλου ἄνθρωπος ὤν, οὗτος φ. δοῦλός ἐστιν ib.1254a15; “φ. γὰρ οὐδεὶς δοῦλος ἐγενήθη ποτέ” Philem.95.2; opp. νόμῳ (by convention), Philol.9, Archelaus ap.D.L.2.16, Pl.Grg.482e, cf. Prt.337d, etc.; “τὰ μὲν τῶν νόμων ὁμολογηθέντα, οὐ φύντ᾽ ἐστίν, τὰ δὲ τῆς φύσεως φύντα, οὐχ ὁμολογηθέντα” Antipho Soph.44Ai32 (Vorsokr.5); “ἅπας ὁ τῶν ἀνθρώπων βίος φύσει καὶ νόμοις διοικεῖται” D.25.15; “τοὺς τῆς φ. οὐκ ἔστι λανθάνειν νόμους” Men.Mon.492; “οὐ σοφίᾳ, ἀλλὰ φύσει τινί” Pl. Ap.22c; “φ. μὴ πεφυκότα τοιαῦτα φωνεῖν” S.Ph.79, cf. Pl.Phlb.14c, etc.; “φύσει πάντα πάντες ὁμοίως πεφύκαμεν καὶ βάρβαροι καὶ Ἕλληνες εἶναι” Antipho Soph.44Bii10 (Vorsokr.5); φύσιν ἔχει c. inf., it is natural, κῶς φύσιν ἔχει πολλὰς μυριάδας φονεῦσαι (sc. τὸν Ἡρακλέα); Hdt.2.45, cf. Pl.R.473a; οὐκ ἔχει φύσιν it is contrary to nature, ib.489b; “οὔτ᾽ εὔλογον οὔτ᾽ ἔχον ἐστὶ φύσιν” D.2.26; “τὸ τόλμημα φύσιν οὐκ ἔχει” Polem.Call.36.
IV. in Philosophy:
1. nature as an originating power, “φ. λέγεται . . ὅθεν ἡ κίνησις ἡ πρώτη ἐν ἑκάστῳ τῶν φύσει ὄντων” Arist.Metaph.1014b16; “ὁ δὲ θεὸς καὶ ἡ φ. οὐδὲν μάτην ποιοῦσιν” Id.Cael.271a33; ἡ δὲ φ. οὐδὲν ἀλόγως οὐδὲ μάτην ποιεῖ ib.291b13; “ἡ μὲν τέχνη ἀρχὴ ἐν ἄλλῳ, ἡ δὲ φ. ἀρχὴ ἐν αὐτῷ” Id.Metaph.1070a8, cf. Mete.381b5, etc.; “φ. κρύπτεσθαι φιλεῖ” Heraclit.123; “ἡ γοητεία τῆς φ.” Plot.4.4.44; φ. κοινή, the principle of growth in the universe, Cleanth.Stoic.1.126; as Stoic t.t., the inner fire which causes preservation and growth in plants and animals, defined as πῦρ τεχνικὸν ὁδῷ βαδίζον εἰς γένεσιν, Stoic.1.44, cf. 35, al., S.E.M.9.81; Nature, personified, “χάρις τῇ μακαρίᾳ Φ.” Epicur.Fr.469; “Φ. καὶ Εἱμαρμένη καὶ Ἀνάγκη” Phld. Piet.12; “ἡ κατωφερὴς Φ.” Corp.Herm.1.14.
2. elementary substance, “κινδυνεύει ὁ λέγων ταῦτα πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ γῆν καὶ ἀέρα πρῶτα ἡγεῖσθαι τῶν πάντων εἶναι καὶ τὴν φ. ὀνομάζειν αὐτὰ ταῦτα” Pl.Lg. 891c, cf. Arist.Fr.52 (defined as “τὴν πρώτην οὐσίαν . . ὑποβεβλημένην ἅπασι τοῖς γεννητοῖς καὶ φθαρτοῖς σώμασι” Gal.15.3); “τῶν φύσει ὄντων τὰ στοιχεῖά φασιν εἶναι φύσιν” Arist.Metaph.1014b33: pl., Epicur.Ep. 1p.6U., al.; “ἄτομοι φ.” atoms, Democr. ap. Diog.Oen.5, Epicur.Ep. 1p.7U.; “ἄφθαρτοι φ.” Phld.Piet.83.
3. concrete, the creation, 'Nature', “ἀθανάτου . . φύσεως κόσμον ἀγήρων” E.Fr.910 (anap.); “περὶ φύσεώς τε καὶ τῶν μετεώρων ἀστρονομικὰ ἄττα διερωτᾶν” Pl.Prt.315c; περὶ φύσεως, title of works by Xenophanes, Heraclitus, Gorgias, Epicurus, etc.; “[σοφία] ἣν δὴ καλοῦσι περὶ φύσεως ἱστορίαν” Pl.Phd.96a; “περὶ φ. ἀφοριζόμενοι διεχώριζον ζῴων τε βίον δένδρων τε φύσιν λαχάνων τε γένη” Epicr.11.13 (anap.); so later, “ἡ φ. τὸ ὑπὸ ψυχῆς τῆς πάσης ταχθέν” Plot.2.2.1; “τὰ στοιχεῖα τῆς φ.” Corp.Herm.1.8; αἱ δύο φ., i.e. heaven and earth, light and darkness, etc., PMag.Leid.W.6.42.
4. Pythag. name for two, Theol.Ar.12.
V. as a concrete term, creature, freq. in collect. sense, θνητὴ φ. mankind, S.Fr.590 (anap.), cf. OT869 (lyr.); πόντου εἰναλία φ. the creatures of the sea, Id.Ant.345 (lyr.); “ὃ πᾶσα φ. διώκειν πέφυκε” Pl.R.359c, cf. Plt.272c; ἡ τῶν θηλειῶν φ. woman-kind (opp. τὸ ἄρρεν φῦλον) X.Lac.3.4: also in pl., S.OT674, Pl.R.588c, Plt.306e, X.Oec.13.9; in contemptuous sense, αἱ τοιαῦται φ. such creatures as these, Isoc.4.113, cf. 20.11, Aeschin.1.191.
b. of plants or material substances, “φ. εὐώδεις καρποφοροῦσαι” D.S.2.49; “ὑγράν τινα φ. καπνὸν ἀποδιδοῦσαν” Corp.Herm. 1.4.
VI. kind, sort, species, “ταύτην . . ἔχειν βιοτῆς . . φύσιν” S.Ph.165 (anap.); “ἐκλέγονται ἐκ τούτων χρημάτων μίαν φ. τὴν τῶν λευκῶν” Pl.R. 429d; φ. [ἀλωπεκίδων] species, X.Cyn.3.1; natural group or class of plants, Thphr.HP6.1.1 (pl.).