I.to flame, blaze, burn (class.; trop. signif. most freq.; not in Caes.; syn.: ardeo, deflagro, caleo, ferveo, etc.).
I. Lit.: “flagrantes onerariae,” Cic. Div. 1, 32, 69: “crinemque flagrantem excutere,” Verg. A. 2, 685: “flagrabant ignes,” Ov. F. 6, 439: “intima pars hominum vero flagrabat ad ossa,” Lucr. 6, 1168: “flocci molles et sine oleo flagrant,” Plin. 16, 7, 10, § 28: “ut flagret (carbo),” id. 33, 13, 57, § 163.—
II. Trop., sc. according as the notion of heat or of the pain produced by burning predominates (cf. flamma, II.).
A. To be inflamed with passion (in a good and a bad sense), to blaze, glow, burn, be on fire, to be violently excited, stirred, provoked.—With abl.: “non dici potest, quam flagrem desiderio urbis,” Cic. Att. 5, 11, 1; so, “desiderio tui,” id. ib. 7, 4, 1: “dicendi studio,” id. de Or. 1, 4, 14; cf.: “eximio litterarum amore, Quint. prooem. § 6: mirabili pugnandi cupiditate,” Nep. Milt. 5, 1: “cupiditate atque amentia,” Cic. Verr. 2, 4, 34, § 75; cf. id. Clu. 5, 12: “amore,” id. Tusc. 4, 33, 71; Hor. Epod. 5, 81; cf.: “cupidine currus,” Ov. M. 2, 104: “libidinibus in mulieres,” Suet. Gramm. 23: “odio,” Cic. de Or. 2, 45, 190: “totam Italiam flagraturam bello intelligo,” id. Att. 7, 17, 4: “bello flagrans Italia,” id. de Or. 3, 2, 8: “convivia quae domesticis stupris flagitiisque flagrabunt,” Cic. Verr. 2, 4, 32, § 71.—Absol.: “flagrabant vitia libidinis apud illum,” id. Cael. 5, 12; cf.: “uti cujusque studium ex aetate flagrabat,” Sall. C. 14, 6.—Poet. with acc. of respect, to love: “caelestem flagrans amor Herculis Heben,” Prop. 1, 13, 23: “Cerberus et diris flagrat latratibus ora,” Verg. Cul. 220.—*
2. Poet. as a v. a., to inflame with passion: “Elisam,” Stat. S. 5, 2, 120.—
B. To be greatly disturbed, annoyed, vexed; to suffer: “consules flagrant infamiā,” Cic. Att. 4, 18, 2; cf.: “invidiā et infamiā,” Cic. Verr. 1, 2, 5: “invidiā,” id. Clu. 49, 136; id. Sest. 67, 140: Tac. A. 13, 4; Plin. Ep. 9, 13, 21; Suet. Aug. 27; id. Galb. 16: “infamiā,” id. Caes. 52; id. Tib. 44: “rumore malo,” Hor. S. 1, 4, 125; “ignominiā et pudore,” Flor. 2, 18: “inopiā et cupidinibus,” Sall. Or. Philipp. p. 220 ed. Gerl.—Hence, flā^grans , antis, P. a., flaming, blazing, burning, glowing.
A. Lit.: fulmen, Varr. Atacin. ap. Quint. 1, 5, 18; cf. “telum,” Verg. G. 1, 331: “flagrantis hora Caniculae,” Hor. C. 3, 13, 9; cf.: “flagrantissimo aestu,” Liv. 44, 36, 7: “genae,” Verg. A. 12, 65: “oscula,” Hor. C. 2, 12, 25.—
2. Transf., of color, glittering, shining: “(Aeneas) Sidereo flagrans clipeo et caelestibus armis,” Verg. A. 12, 167: “redditur extemplo flagrantior aethere lampas (i. e. sol),” Sil. 12, 731.—
B. Trop., glowing with passion, ardent, eager, vehement: “oratoria studia quibus etiam te incendi, quamquam flagrantissimum acceperam,” Cic. Fat. 2, 3: “non mediocris orator, sed et ingenio peracri et studio flagranti,” id. de Or. 3, 61, 230: “recentibus praeceptorum studiis flagrans,” id. Mur. 31, 65: “flagrans, odiosa, loquacula, Lampadium fit,” flickering, restless, Lucr. 4, 1165: “in suis studiis flagrans cupiditas,” Cic. Tusc. 4, 19, 44: “flagrantissima flagitia, adulteria,” Tac. A. 14, 51: “flagrantissimus amor,” Plin. Ep. 6, 8, 2: “Nero flagrantior in dies amore Poppaeae,” Tac. A. 14, 1; id. H. 4, 39: “Othonis flagrantissimae libidines,” id. ib. 2, 31; Val. Max. 8, 14 ext. 3: “studia plebis,” Tac. A. 2, 41 fin.: “aeger et flagrans animus,” id. ib. 3, 54: “flagrantior aequo Non debet dolor esse viri,” Juv. 13, 11: adhuc flagranti crimine comprehensi, i. e. in the very act, Cod. Just. 9, 13, 1.—Hence, flā^gran-ter , adv., ardently, vehemently, eagerly (post-Aug.): “Germani exarsere flagrantius,” Amm. 31, 10, 5: “flagrantius amare,” Fronto, Ep. ad Anton. 2 ed. Mai.: “flagrantissime cupĕre,” Tac. A. 1, 3.