29.
[79]
quaesivi ex eo Kalendis Ianuariis quibus hominibus et
quem ad modum illum agrum esset distributurus. respondit
a Romilia tribu se initium esse facturum. primum
quae est ista superbia et contumelia ut populi pars amputetur,
ordo tribuum neglegatur, ante rusticis detur ager, qui
habent, quam urbanis, quibus ista agri spes et iucunditas
ostenditur? aut, si hoc ab se dictum negat et satis facere
omnibus vobis cogitat, proferat; in iugera dena discribat,
a Suburana usque ad Arniensem nomina vestra proponat.
si non modo dena iugera dari vobis sed ne constipari quidem
tantum numerum hominum posse in agrum Campanum
intellegetis, tamenne vexari rem publicam, contemni maiestatem
populi Romani, deludi vosmet ipsos diutius a tribuno
plebis patiemini?
[80]
quod si posset ager iste ad vos pervenire,
nonne eum tamen in patrimonio vestro remanere malletis?
Vnumne fundum pulcherrimum populi Romani, caput vestrae
pecuniae, pacis ornamentum, subsidium belli, fundamentum
vectigalium, horreum legionum, solacium annonae
disperire patiemini? an obliti estis Italico bello amissis
ceteris vectigalibus quantos agri Campani fructibus exercitus
alueritis? an ignoratis cetera illa magnifica populi Romani
vectigalia perlevi saepe momento fortunae inclinatione
temporis pendere? quid nos Asiae portus, quid Syriae
ora, quid omnia transmarina vectigalia iuvabunt tenuissima
suspicione praedonum aut hostium iniecta?
[81]
at vero hoc
agri Campani vectigal, Quirites, eius modi est ut cum domi
sit et omnibus praesidiis oppidorum tegatur, tum neque
bellis infestum nec fructibus varium nec caelo ac loco
calamitosum esse soleat. maiores nostri non solum id
quod de Campanis ceperant non imminuerunt verum etiam
quod ei tenebant quibus adimi iure non poterat coemerunt.
qua de causa nec duo Gracchi qui de plebis Romanae
commodis plurimum cogitaverunt, nec L. Sulla qui omnia
sine ulla religione quibus voluit est dilargitus, agrum Campanum
attingere ausus est; Rullus exstitit qui ex ea possessione
rem publicam demoveret ex qua nec Gracchorum
benignitas eam nec Sullae dominatio deiecisset.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.