I. Subst., a nourisher, sustainer, foster-father: omnium rerum educator et altor, * Cic. N. D. 2, 34: “altore recepto,” Ov. M. 11, 101: Curetes altores Jovis, * Sall. ap. Lact. 1, 21 fin.; so * Tac. A. 6, 37; Sen. Herc. Fur. 1247; * Stat. S. 2, 1, 69.—Worshipped as a god, Varr. Fragm. p. 226 Bip.; cf. Aug. Civ. Dei, 23 fin.—
altor , ōris, m. alo.