previous next
crūdēlis , e, adj. cf. Gr. κρύος; Lat. crudus, cruor, caro,
I.morally rude or unfeeling, with exclusive reference to conduct towards persons or things, hard, unmerciful, hard-hearted, cruel, severe, fierce (freq. and class. in prose and poetry).
I. Of living subjects.
(α). With in and abl.: crudeles gaudent in tristi funere fratris, Lucr. 3, 72; cf.: “crudelis in calamitate hominis consularis,Cic. de Or. 2, 48, 198: “cui nimis videtur senatus in conservandā patriā fuisse crudelis,id. Pis. 8, 17.—
a. crūdēlĕ (prop. neutr. sing. of adj.), cruelly, etc., Stat. Th. 3, 211; Claud. Rapt. Pros. 3, 340; id. in Eutr. 2, 108. —
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: