previous next
cursus , ūs, m. id.,
I.a running (on foot, on a horse, chariot, ship, etc.), a course, way, march, passage, voyage, journey, etc. (very freq.).
I. Lit.
1. Of living beings: “ingressus, cursus, accubitio, etc.,Cic. N. D. 1, 34, 94: “ibi cursu, luctando ... sese exercebant,Plaut. Bacch. 3, 3, 24; cf. id. Most. 1, 2, 73, and Hor. A. P. 412: “quique pedum cursu valet, etc.,Verg. A. 5, 67: “cursu superare canem,Hor. Ep. 1, 18, 51: “milites cursu exanimati,Caes. B. G. 2, 23: “huc magno cursu intenderunt,at full speed, id. ib. 3, 19: “magno cursu concitatus,id. B. C. 1, 70: “cursu incitatus,id. ib. 1, 79; 3, 46; Auct. B. Alex. 20; cf.: “in cursu esse,Cic. Att. 5, 16, 1; cf. II. fin. infra: “strictis gladiis cursu in hostem feruntur,advance at a run, Liv. 9, 13, 2: “effuso cursu,id. 2, 50, 6: “eo cursu proripere, ut, etc.,id. 24, 26, 12; 31, 21, 6: “eo cursu, Auct. B. Alex 30: eodem cursu contendere,right onward, Caes. B. C. 2, 35; cf. id. B. G. 6, 67: citato cursu. Just. 11, 15, 2: “cursus in Graeciam per tuam provinciam,Cic. Att. 10, 4, 10: “quis umquam tam brevi tempore tot loca adire, tantos cursus conficere potuit?id. Imp. Pomp. 12, 34: “(terrae) tuis non dicam cursibus, sed victoriis lustratae sunt,id. ib. 2, 5: “agmen cursūs magis quam itineris modo ducit,Curt. 5, 13, 5; 6, 1, 12; Just. 15, 3, 11; 11, 8, 2: “Miltiades cursum direxit, quo tendebat,Nep. Milt. 1, 6; Vell. 2, 19, 4; 1, 4, 1: “Ulixi per mare,Hor. C. 1, 6, 7: “iterare cursus relictos,id. ib. 1, 34, 4: “Naxon, ait Liber, cursus advertite vestros,Ov. M. 3, 636 et saep.; cf. B.: cursum per auras Derigere, Verg. A. 6, 194; so of flying, Ov. M. 2, 838; 4, 787 al.
b. Cursum tenere (in a march or on shipboard), to hold one's course, to maintain a direct course: “equites cursum tenere atque insulam capere non potuerant,Caes. B. G. 4, 26 fin.: “Dionysius cum secundissimo vento cursum teneret,Cic. N. D. 3, 34, 83; Caes. B. G. 5, 8; cf. 2. b. —
b. Cursum tenere, as supra, 1. b.: “tanta tempestas subito coorta est, ut nulla earum (navium) cursum tenere posset,Caes. B. G. 4, 28.—
B. Meton.
1. Cursum exspectare, to wait for a fair wind (lit. for a passage), Cic. Att. 5, 8, 1.—
2. (Abstr. pro concr.) Cursus publici, in the time of the emperors, posts or relays divided into stations, for the speedy transmission of information upon state affairs, Cod. Just. 12, 51; Cod. Th. 8, 5; Inscr. Orell. 3181; 3329; cf.“. equi publici,Amm. 14, 6, 16: “vehicula publica,id. 21, 13, 7: “cursus vehicularius,Capitol. Ant. P. 12, 3: “vehicularis,Dig. 50, 4, 18, § 4: “cursus fiscalis,Spart. Had. 7; v. Suet. Aug. 49.—
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: