previous next
castīgo , āvi, ātum, 1, v. a. castum-ago, as purgo = purum-ago,
I.to set right by word or deed, to correct, chastise, punish; to blame, reprove, chide, censure, find fault with (syn.: animadvertere, punire; more forcible than reprehendere and vituperare; weaker than culpare; “class. in prose and poetry): pueros non verbis solum, sed etiam verberibus,Cic. Tusc. 3, 27, 64; so, “verberibus,Plin. 8, 3, 3, § 6; cf. Liv. 26, 27, 8; Curt. 8, 6, 5: “magnā clade,Liv. 39, 1, 4: “baculo,Front. Strat. 1, 1, 3: “quo saepius (magister) monuerit, hoc rarius castigabit,Quint. 2, 2, 5: “laudat Pompeius... segniores castigat atque incitat,Caes. B. C. 1, 3; “so opp. laudare,Liv. 27, 8, 18; Tac. Agr. 21: “castigando increpandoque plus quam leniter agendo, proficere,Liv. 27, 9, 8: “servos exuviis bubulis,Plaut. Most. 4, 1, 26: “aliquem dictis plurumis,id. Bacch. 4, 8, 67; Verg. A. 5, 387: “verbis,Cic. Off. 1, 25, 88; Liv. 36, 20, 4: “litteris,Caes. B. C. 3, 25: “per litteras,Tac. A. 3, 35: “leniter,Liv. 30, 15, 10; 36, 31, 8: “vehementissime,Petr. 109, 1: “in hoc me ipse castigo quod, etc.,Cic. Tusc. 5, 1, 4: “segnitiem hominum atque inertiam,id. de Or. 1, 41, 184; Liv. 31, 6, 5: “nimiam lenitatem,id. 39, 55, 1: “moras,Verg. A. 4, 407: “dolos,id. ib. 6, 567: “vitia,Juv. 2, 35; Vulg. Psa. 117, 18; id. Heb. 12, 6 al.
II. Esp.
A. To correct some error, to set right, mend (poet. or in post-Aug. prose) ( = corrigere, emendare): carmen, *Hor. A. P. 294: “amicae verba,Juv. 6, 455: “examen improbum in trutină,Pers. 1, 6: “vitia sua,Plin. Pan. 46, 6.—
B. To hold in check, to restrain; lit. and trop. (rare for the more usu. coërcere, cohibere, etc.): “quid illum credis facturum, nisi eum ... servas, castigas, mones?Ter. Heaut. 3, 3, 31: “equum tenacem, non parentem frenis asperioribus castigare,Liv. 39, 25, 13; Tac. A. 6, 13: “castigatus animi dolor,Cic. Tusc. 2, 21, 50: “risum crebris potiunculis,Petr. 47, 7: “lapsus,Stat. Th. 6, 700; cf. under P. a.—Hence,
b. Of relations of space, to enclose, surround, encompass, confine, shut in: “insula castigatur aquis,Sil. 12, 355.— Hence, castīgātus , a, um, P. a. (poet. or in post-Aug. prose), confined, compressed; hence,
1. As a designation of physical beauty, small, slender, close: “pectus,Ov. Am. 1, 5, 21: “frons,Stat. S. 2, 1, 43.—
2. Trop., restrained, checked: “luxuria tanto castigatior, quanto posset esse liberior, Aug. Civ. Dei, 5, 24: castigatissima disciplina,the strictest, Gell. 4, 20, 1 Hertz (Cod. Reg. castissima).—Adv.: castīgātē .
a. (Acc. to castigatus, 1.) Compressedly, briefly: “castigatius,Macr. Somn. Scip. 1, 6: “castigatius eloqui,Aug. Doctr. Christ. 4, 14.—
b. (Acc. to 2.) Restrainedly, within bounds: “vixit modeste, castigate, etc.,Sen. Contr. 6, 8: “vivere,Amm. 22, 3, 12.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: