previous next
circum-^tro , āre, v. a.
I. Prop., to bark around hominem, Sen. Cons. ad Marc. 22, 3 leonem, Amm 22, 16, 16.—
B. Meton., of the sea (post-class.): “totum hoc circumlatrat aestus,roars around, Avien. Perieg 48.—
II. Trop., in pass.: “domus circumlatratur injuriis,Symm. Ep. 8, 17 aliquem frustra occultis injuriis, Amm. 22, 12, 14: “eum circumlatrantes philosophi,Lact. 2, 8, 50: circumlatrantes haeretici, Aug Ep 136.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: