I.one who excites or rouses, a mover, exciter (rare): “belli,” Hirt. B. G. 8, 38; Tac. H. 3, 2: “turbae ac tumultūs,” Liv. 25, 4, 10: “concitator et instimulator seditionis,” Cic. Dom. 5, 11: “tabernariorum,” id. ib. § 13; absol.: “multitudo concitata ipsum concitatorem antecessit,” Sen. Ira, 3, 2, 4.
concĭtātor , ōris, m. id.,