previous next
con-fŏdĭo , fōdi, fossum, 3,
I.to dig thoroughly, dig round about, to prepare by digging (orig. pertaining to agriculture).
I. Prop.: “terram minute,Cato, R. R. 129: “jugera,Varr. R. R. 1, 18, 2: “hortum,Plaut. Aul. 2, 2, 66: loca palustria, Sisenn. ap. Non. p. 141, 31: “vineta,Col. 4, 5: “salices,Plin. 17, 20, 32, § 142.—
II. Trop. (rare; not ante-Aug.): tot judiciis confossi, praedamnatique, = pierced through, Liv. 5, 11, 12: “mala quae vos ab omni parte confodiunt,Sen. Vit. Beat. 27, 6: “cujus causa, quamquam gravissimis criminibus erat confossa,” i. e. seriously damaged, Val. Max. 8, 1, abs. 11: quaedam (scripta) notis confodias, you strike or cross out, Plin. Ep. 9, 26, 13.—Hence, confos-sus , a, um, P. a., pierced through, full of holes: “te faciam Confossiorem soricina nenia,Plaut. Bacch. 4, 8, 48.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: