previous next
-nŏto , āvi, ātum, 1, v. a.
I. Lit., to mark, set a mark on, with chalk, color, etc.: “pedes venalium creta,Plin. 35, 17, 58, § 199: “lineam conspicuo colore,Col. 3, 15.—
II. Transf.
A. To mark out, point out, specify, indicate, denote, designate (rare but class.—cf. demonstro): “qui uno nuntio atque una significatione litterarum civis Romanos necandos trucidandosque denotavit,Cic. de Imp. Pomp. 3, 7: “haud dubie Icilios denotante senatu,Liv. 4, 55.—
B. To take note of, mark with the mind, observe accurately, denotantibus vobis ora ac metum singulorum, Tac. A. 3, 53: “cum denotandis hominum palloribus sufficeret vultus,id. Agr. 45: “quot et quales sint nati,id. 7, 9, 11: “cum ei res similes occurrant, quas non habeat denotatas,Cic. Ac. 2, 18, 57; cf. Vell. 2, 70, 2.—
III. Trop., to stigmatize, scandalize, brand with reproach or infamy: “mollem et effeminatum omni probro,Suet. Cal. 56 fin.: “turpia legata, quae denotandi legatarii gratia scribuntur,Dig. 30, 54 init.: “qui gaudet iniquitate denotabitur,Vulg. Sir. 19, 5 sq.—Hence, P. a., dēnŏtātus , marked out, conspicuous.—Comp.: “denotatior ad contumeliae morsum,Tert. adv. Marc. 1, 19.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: