previous next
dis-pertĭo (in many MSS. also dis-partio , Liv. 3, 10, 9; Nep. Eum. 2), īvi or ii, ītum, 4 (
I.arch. inf. pass.: “dispertirier,Plaut. Ps. 1, 5, 26), v. a. partio, to distribute, divide (class.).
I. Lit.: “dispertiti viri, dispertiti ordines,Plaut. Am. 1, 1, 65: “funditores inter manipulos,Sall. J. 49 fin.: “auxiliarios equites tribunis legionum in utrumque latus,id. ib. 46, 7: “(conjuratos) municipiis,Cic. Cat. 4, 4, 7: “exercitum per oppida,Liv. 29, 1 et saep.: “opsonium hic bifariam,Plaut. Aul. 2, 4, 3; cf. id. ib. 2, 5, 5: “secundam mensam servis,Nep. Ages. 8, 4: “epulas trifariam, in jentacula et prandia, etc.,Suet. Vit. 13: “pecuniam judicibus,Cic. Clu. 25, 69: dispartiantur patris bona pari ter, Afran. ap. Non. 374, 33: “portas et proxuma loca tribunis,to assign as posts to be guarded, Sall. J. 59, 1 et saep.—Pass., with mid. force: “Etiam dispertimini?won't you part yet? Plaut. Curc. 1, 3, 33.—
II. Trop. (mostly in Cic.): ea quae ad mortales pertinent, quadrifariam dispertierim, in homines, in loca, in tempora, in res, Varr. ap. Non. 92, 16; cf. Cic. de Or. 1, 42, 190; 3, 29, 114; id. Brut. 44, 162: Romani homines, qui tempora voluptatis laborisque dispertiunt, id. Mur. 35 fin.: “cum aliquo dispertitum officium est in aliqua re,id. Fam. 5, 2: “Ceres et Libera, a quibus initia vitae atque victus, hominibus et civitatibus data ac dispertita esse dicuntur,Cic. Verr. 2, 5, 72: “tot in curas dispertiti eorum animi erant,Liv. 22, 7, 10.— Also deponent form, dis-pertion (-partior ), īri: “jurisconsulti saepe quod positum est in una cognitione, id in infinita dispertiuntur,Cic. Leg. 2, 19, 47: “administrationem inter se,Liv. 3, 10, 9.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: