I.a.
I. Neutr., to remove, depart from a place, to emigrate (rare but classical): Se. Quid tu ais? num hinc emigrasti? Me. Quem in locum? etc., Plaut. Men. 5, 2, 70 sq.; cf. id. Most. 2, 2, 72; Dig. 19, 2, 27: “ex illa domo,” Cic. Verr. 2, 5, 12: “domo,” id. ib. 2, 2, 36; Caes. B. G. 1, 31, 14.—Trop.: “e vita,” Cic. Leg. 2, 19, 48.—Absol.: “in hasce aedis pedem nemo intro tetulit, semel ut emigravimus,” Plaut. Most. 2, 2, 40; Just. 5, 10, 9: “qui post hunc casum emigraverunt,” Sen. N. Q. 6, 1, 10.—
II. Act. (only ante- and postclass.).
A. To remove: senia et jurgia sesemet aedibus emigrarunt, Titin. ap. Non. 2, 18 (Com. v. 148 Rib.): “emigrabit te tabernaculo suo,” Vulg. Psa. 51, 5.—*
B. Scripturas, to transgress, Tert. Cor. Mil. 1.