previous next
imbēcillĭtas (inb- ), ātis, f. imbecillus,
I.weakness, feebleness (class.; cf. infirmitas).
I. Of the body: Tulliae meae morbus et imbecillitas corporis me exanimat. Cic. Att. 11, 6, 4: “virium (with infirmitas laterum),id. Brut. 55, 202: “valetudinis,id. Fam. 7, 1, 5: “Niciae nostri (with mollitia),id. Att. 12, 26, 2; Suet. Gramm. 14; “with senium,id. Calig. 44: imbecillitate Augusti nuntiata, i. e. indisposition, id. Tib. 11: “qui suae imbecillitati sanitatis appellationem, quae est maxime contraria, optendant,Quint. 12, 10, 15: “materiae,Caes. B. C. 2, 15, 2.—
B. Transf., of condition as regards ability, powerlessness, impotency, helplessness, imbecility: “utrum propter imbecillitatem atque inopiam desiderata sit amicitia,Cic. Lael. 8, 26; 9, 29; 32; id. Rep. 1, 25, 39; 3, 14; cf.: “humani generis imbecillitatem fragilitatemque extimescere,id. Tusc. 5, 1, 3.—
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: