previous next
laudo , āvi, ātum, 1, v. a. laus,
I.to praise, laud, commend, extol, eulogize, approve (cf.: celebro, praed co).
I. Lit.
A. In gen.: omnes mortales sese laudarier optant, Enn. ap. Aug. Trin. 13, 6 (Ann. v. 551 Vahl.): “coram in os te laudare,to praise to one's face, Ter. Ad. 2, 4, 5; cf.: “in faciem,Lact. 3, 14, 7: “vituperare improbos asperius, laudare bonos ornatius,Cic. de Or. 2, 9, 35: “et efferre aliquid,id. ib. 2, 75, 304: “rationem,id. Fam. 5, 20, 4: “sententiam alicujus,id. Sest. 34, 74: “laudantur exquisitissimis verbis legiones,id. Phil. 4, 3, 6: “legem ipsam,id. Leg. 3, 1, 2: “magnifice,id. Brut. 73, 254: “agricolam laudat juris peritus,praises him as happy, extols his happiness, Hor. S. 1, 1, 9; so, “diversa sequentes,id. ib. 1, 1, 3; 109: volucrem laudamus equum, praise as swift, i. e. for swiftness, Juv. 8, 57: “laudatur dis aequa potestas,id. 4, 71.—Part. as subst.: “prava laudantium sermo,Sen. Ep. 123, 9.—Pass. with dat.: “numquam praestantibus viris laudata est in una sententia perpetua permansio,Cic. Fam. 1, 9, 21: “Germanicus cunctis laudatus,by all, Tac. A. 4, 57 fin.: “herba laudata Eratostheni,Plin. 22, 22, 43, § 86: “laudataque quondam ora Jovi,Ov. M. 2, 480.—*
(β). Poet., with object.-gen.: “laudabat leti juvenem,pronounced him happy on account of his death, Sil. 4, 260.—
B. In partic.
1. To pronounce a funeral oration over a person: “quem cum supremo ejus die Maximus laudaret,Cic. Mur. 36, 75; id. Q. Fr. 3, 8, 5.—
2. In medicine, to recommend as a remedy: “apri cerebrum contra serpentes laudatur,Plin. 28, 10, 42, § 152; 29, 3, 12, § 54.—
3. To praise, compliment, i. e. dismiss with a compliment, leave, turn from (poet.): “laudato ingentia rura, Exiguum colito,Verg. G. 2, 412: cf.: “probitas laudatur et alget,Juv. 1, 74
II. Transf., to adduce, name, quote, cite a person as any thing: “laudare significat priscā linguā nominare appellareque,Gell. 2, 6, 16; cf.: laudare ponebatur apud antiquos pro nominare, Paul. ex Fest. p. 118 Müll.: “id ut scias, Jovem supremum testem laudo,Plaut. Capt. 2, 3, 66: “quem rerum Romanarum auctorem laudare possum religiosissimum,Cic. Brut. 11, 44: “auctores,id. de Or. 3, 18, 68; cf.: “ut auctoribus laudandis ineptiarum crimen effugiam,id. ib. 3, 49, 187: auctore laudato, Cod. 8, 45, 7.—Hence, laudātus , a, um, P. a., extolled, praiseworthy, esteemed, excellent: “laudari a laudato viro,Cic. Fam. 5, 12, 7; Naev. ap. Cic. Fam. 15, 6, 1: “omnium laudatarum artium procreatrix,Cic. de Or. 1, 3, 9: “hunc ubi laudatos jactantem in sanguine vultus videt,Ov. M. 5, 59: “olus laudatum in cibis,Plin. 22, 22, 33, § 74.— Comp.: “saccharon et Arabia fert, sed laudatius India,Plin. 12, 8, 17, § 32.—Sup.: “laudatissimus caseus,Plin. 11, 42, 97, § 241: “virgo laudatissima formae dote,Ov. M. 9, 715.—Hence, adv.: laudātē , laudably, admirably: “regias domos laudatissime ebore adornans,Plin. 36, 6, 5, § 46 (al. lautissime).
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: