previous next
multātĭo (mulct- ), ōnis, f. 2. multo,
I.a penalty, amercement, fine in any thing (class.): “misera est multatio bonorum,Cic. Rab. Perd. 5, 16: “multatio non nisi ovium boumque impendio dicebatur,Plin. 18, 3, 3, § 11: “AEDILIS MVLTATIO,Inscr. Orell. 2488.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: