I.a shameful or disgraceful act (class.; syn.: dedecus, flagitium).
I. Lit.
A. In gen.: qui, nisi probrum, omnia alia indelicta aestimant, Att. ap. Fest. p. 229 Müll.: “flagitium probrumque magnum expergefacis,” Plaut. Curc. 1, 3, 42: “ignaviae luxuriaeque probra,” Sall. J. 44, 5: “emergere ex paternis probris ac vitiis,” Cic. Verr. 2, 3, 69, § 162.—
B. In partic., unchaste or immodest conduct, lewdness, unchastity, adultery: “Alcumenam insontem probri Amphitruo accusat,” Plaut. Am. 3, 1, 9: “exsequi,” id. Truc. 2, 5, 8: “vitii probrique plena,” id. Mil. 2, 5, 13: “probri insimulasti pudicissimam feminam,” Cic. Phil. 2, 38, 99; Ov. M. 10, 695: “probri suspicio,” Suet. Caes. 43; cf.: “aliquam habere cum summo probro,” Ter. And. 5, 3, 10; Liv. 25, 3; Tac. A. 3, 56: “probrum virginis Vestalis ut capite puniretur,” Fest. p. 241 Müll.—
II. Transf., the disgrace arising from an infamous act, shame, reproach, disgrace, dishonor, infamy: ea tum compressa parit huic puerum, sibi probrum, Caecil. ap. Fest. p. 229 Müll.: “nemo id probro ducet Alcumenae,” Plaut. Am. 2, 1, 30: “ego jam tua probra aperibo omnia,” id. Truc. 4, 2, 50: “in probro esse,” Ter. Phorm. 5, 4, 6: “quem (Curium) censores senatu probri gratiā moverant,” Sall. C. 23, 1: “vita rustica, quam tu probro et crimini putas esse oportere,” to be reproachful, shameful, Cic. Rosc. Am. 17, 48: “postquam divitiae honori esse coeperunt, paupertas probro haberi,” Sall. C. 12, 1: “probrum castis, labem integris, infamiam bonis inferre,” Cic. Cael. 18, 42: “ut probrum objectare,” id. Tusc. 1, 2, 3: “probrum atque dedecus,” id. Rosc. Am. 24, 68: “terras implere probris,” Ov. H. 17, 208: “luere sanguine probra,” id. Ib. 567.—
B. In partic., abuse, insult, reproachful language, a reproach, libel: “epistulae plenae omnium in me probrorum,” Cic. Att. 11, 9, 2: “aliquem probris maledictisque vexare,” id. Fl. 20, 48: “in isto tuo maledicto probrum mihi nullum objectas,” id. Dom. 29, 76: “probra dicere alicui,” Ov. A. A. 3, 49: “jactare in aliquem,” Liv. 29, 9: “ingerere probra,” id. 2, 45: “increpare multis ac servilibus probris,” Tac. A. 11, 37: “probra jacere,” id. H. 4, 45: “cumulare,” id. A. 1, 21: “aggerare,” id. ib. 13, 14: “componere,” id. ib. 16, 21: “probris lacessere,” Sen. Agam. 980: “probris omnibus contaminatus,” Suet. Vit. 4.