I.to drive, crowd, or thrust back; to reject, repulse, repel, etc., = reicere (freq. and class.; syn.: reicio, repono, removeo).
I. Lit.: “eum ego meis Dictis malis his foribus atque hac reppuli, rejeci hominem,” Plaut. Bacch. 4, 3, 19: “aliquem foribus,” Hor. S. 2, 7, 90: “foribus tam saepe repulsus,” Ov. Am. 3, 11, 9: “homines inermos armis,” Cic. Caecin. 12, 33: “adversarius, qui sit et feriendus et repellendus,” id. de Or. 2, 17, 72: “aliquem ab hoc templo,” id. Phil. 14, 3, 8: “homines a templi aditu,” id. Dom. 21, 54: “Sabinos a moenibus urbis,” id. Rep. 2, 20, 36: “hostes a ponte,” Caes. B. C. 1, 16; “ab castris,” id. ib. 1, 75: “a citeriore ripā,” Front. Strat. 1, 4, 10: “aliquem inde,” Cic. de Or. 3, 17, 63: “hostes in silvas,” Caes. B. G. 3, 28 fin.: “in oppidum,” id. ib. 3, 22 fin.; id. B. C. 2, 14 fin.— Absol.: “nostri acriter in eos impetu facto, repulerunt,” Caes. B. G. 5, 17. —Of impersonal objects (mostly poet.): “reppulit mihi manum,” Plaut. Cas. 5, 2, 14; cf. Plin. 7, 16, 15, § 72: “telum aere repulsum,” repelled, Verg. A. 2, 545: “mensas,” to push back, Ov. M. 6, 661; cf. “aras,” id. ib. 9, 164: “repagula,” to shove back, id. ib. 2, 157: “tellurem mediā undā,” crowds back, id. ib. 15, 292: “navem a terrā, Auct. B. Alex. 20: serpentes,” Amm. 14, 2, 5. — Poet., of the apparent pushing back or away of the starting-point, in flying up or sailing away: “Oceani spretos pede reppulit amnes,” Verg. G. 4, 233; cf.: “cum subito juvenis, pedibus tellure repulsā, Arduus in nubes abiit,” spurning the ground, Ov. M. 4, 710: “impressā tellurem reppulit hastā,” id. ib. 2, 786; “6, 512: aera repulsa,” i. e. cymbals struck together, Tib. 1, 3, 24; 1, 8, 22; cf.: “aera Aere repulsa,” Ov. M. 3, 533.—
II. Trop., to drive away, reject, remove; to keep off, hold back, ward off, repulse, etc.: “repelli oratorem a gubernaculis civitatum,” Cic. de Or. 1, 11, 46: “aliquem a consulatu,” id. Cat. 1, 10, 27: “ab hoc conatu,” id. Or. 11, 36: “a cognitione legum,” id. Balb. 14, 32: “ab impediendo ac laedendo,” Q. Cic. Petit. Cons. 14, 55: “ab hac spe repulsi Nervii,” Caes. B. G. 5, 42: “repulsum ab amicitiā,” Sall. J. 102, 13: “fracti bello fatisque repulsi,” Verg. A. 2, 13: “repulsus ille veritatis viribus,” Phaedr. 1, 1, 9: “hinc quoque repulsus,” Nep. Lys. 3: “per colloquia repulsus a Lepido,” Vell. 2, 63, 1. — “Of suitors for office,” Cic. Planc. 21, 51: “haud repulsus abibis,” Sall. J. 110, 8; Liv. 39, 32. — “Of lovers: saepe roges aliquid, saepe repulsus eas,” Prop. 2, 4, 2 (12): “proci repulsi,” Ov. M. 13, 735: “aliquam ad meretricium quaestum,” to drive, Plaut. Cist. 1, 1, 43.— “Of abstract objects: dolorem a se repellere,” Cic. Fin. 1, 9, 30: “furores Clodii a cervicibus vestris,” id. Mil. 28, 77: “illius alterum consulatum a re publicā,” id. Att. 7, 18, 2: “quod tamen a verā longe ratione repulsum'st,” removed, Lucr. 1, 880; cf. id. 2, 645; 5, 406: “tegimenta ad defendendos ictus ac repellendos,” Caes. B. C. 2, 9; 6, 767: cute ictus, Ov. M. 3, 64: “pericula,” Cic. Mur. 14, 30; Caes. B. C. 1, 79, 2: “vim (opp. inferre),” Cic. Mil. 19, 51: “crimen (with transferre),” Quint. 4, 2, 26: “temptamina,” Ov. M. 7, 735: “facinus,” id. ib. 15, 777: “fraudem,” id. A. A. 3, 491: “verba,” id. P. 4, 1, 19: “ver hiemem repellit,” id. M. 10, 165: “conubia nostra,” to reject, disdain, Verg. A. 4, 214 amorem, Ov. Am. 1, 8, 76: “preces,” id. M. 14, 377: “diadema,” to refuse, reject, Vell. 2, 56, 4; Suet. Caes. 79; cf. “dictaturam,” Vell. 2, 89, 5: “ut contumelia repellatur,” be discarded, Cic. Off. 1, 37, 137.— Hence, rĕpulsus , a, um, P. a., removed, remote; once in Cato: ecquis incultior, religiosior, desertior, publicis negotiis repulsior, Cato ap. Fest. p. 286, and ap. Paul. ex Fest. p. 287 Müll.