previous next
Pŏlĕmo or -mon , ōnis, m., = Πολέμων.
I. A Grecian philosopher at Athens, a disciple of Xenocrates and teacher of Zeno and Arcesilaus, Cic. Ac. 1, 9, 34; id. de Or. 3, 18, 67; id. Fin. 4, 6, 14; Hor. S. 2, 3, 254; Val. Max. 6, 9, 1 ext.—Hence,
B. Pŏlĕ-mōnēus , a, um, adj., Polemonian: “P. Stoicus,Cic. Ac. 2, 43, 132.—
II. A king of Pontus after Mithridates, Suet. Ner. 18; Eutr. 7, 14.—Hence,
B. Pŏlĕmōnĭăcus , a, um, adj., Polemonian: “Pontus,Aur. Vict. Caes. 15; Vop. Aur. 21 fin.; Eutr. 7, 14.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (5 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (5):
    • Horace, Satires, 2.3.254
    • Cicero, On Oratory, 3.18
    • Suetonius, Nero, 18
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 4.6
    • Valerius Maximus, Facta et Dicta Memorabilia, 6.9.1
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: