I.to make narrow, to straiten (first used after the Aug. per.): “Cujus (Hellesponti) iter caesis angustans corporum acervis,” Cat. 64, 359: “(puteus) ore angustatur,” Plin. 17, 8, 4, § 45: “servorum turba, quae quamvis magnam domum angustet,” Sen. Cons. ad Helv. 11: “maris angustat fauces,” Luc. 5, 232: angustare aëris meatus. id. 4, 327: “animam in artus tumidos angustare,” Stat. Th. 4, 827; 12, 665.—Trop., to circumscribe, restrain: “gaudia sua,” Sen. Cons. ad Polyb. 29: “angustanda sunt patrimonia,” id. Tranq. 8.
angusto , āvi, ātum, 1, v. a. angustus,