I.a forcing, constraint, compulsion (rare and only in abl. sing.): alterius magno coactu, * Lucr. 2, 273: “coactu atque efflagitatu meo,” Cic. Verr. 2, 5, 29, § 75; 2, 2, 13, § 34: “civitatis,” Caes. B. G. 5, 27.
This text is part of:
View text chunked by:
cŏactus , ūs, m. cogo,