previous next
consĕquentĭa , ae, f. consequor,
I.a consequence, natural succession (mostly post-class.; most freq. in the jurists; never in Quint.): eventorum, * Cic. Div. 1, 56, 128: “naturae,Gell. 12, 5, 10; most freq. in phrase per consequentiam, by consequence: “per consequentiam significatio est, cum res quae sequuntur aliquam rem dicuntur, ex quibus tota res relinquitur in suspitione,Auct. Her. 4, 54, 67; Dig. 4, 3, 19; 10, 1, 5; so also in plur.: “per consequentias,ib. 2, 8, 1 sq.; 47, 10, 1 al.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (2 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (2):
    • Cicero, De Divinatione, 1.56
    • Gellius, Noctes Atticae, 12.5.10
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: