I.to weary, tire, fatigue; to vex, harass (not freq. till after the Aug. per.; but defatigare is freq. in Cic. and Caes.).
I. Lit.
(α).
Act.: “membra,” Lucr. 3, 491; cf. “defessos. (nervos),” id. 6, 1162: “dentem in dente,” Ov. M. 8, 827: “ille (anser) celer pennā tardos aetate fatigat Eluditque diu,” id. ib. 8, 687: “saepe etiam cursu quatiunt (armenta) et sole fatigant,” Verg. G. 3, 132: “per triennium Romanos exercitus fatigaverat,” Vell. 2, 34, 1; cf.: “quos nulla fatigant Proelia,” Verg. A. 11, 306: “aliquamdiu pugna atroci cum semet ipsi fatigassent,” Liv. 8, 10, 3: “dextram osculis,” to load with kisses, Tac. A. 15, 71: “sonitu vicina,” Ov. M. 1, 573; cf.: “venatu invigilant pueri silvasque fatigant,” Verg. A. 9, 605: “lolium tribulique fatigant Triticeas messes,” disturb, mar, hinder, Ov. M. 5, 485. —
(β).
Pass.: “verberibus, tormentis, igni fatigati,” Cic. Top. 20, 74; cf.: “(sicarii) sunt vinclis et carcere fatigandi,” id. Off. 3, 18, 73; and: (milites) magno aestu fatigati, * Caes. B. C. 3, 95, 1: Romani multo ante labore proeliisque fatigati, Sall. J. 76, 5; cf.: “neque insomniis, neque labore fatigari,” id. C. 27, 2: “quae cum ex magna parte legisset, fatigatus Tiberio tradidit,” Suet. Aug. 85: “juga demeret Bobus fatigatis,” Hor. C. 3, 6, 43: “ludo fatigatumque somno Puerum,” id. ib. 3, 4, 11; so, “Daedalus,” Ov. M. 8, 260.—
II. Trop.
A. In gen., to weary, fatigue, importune; to plague, torment, vex.
(α).
Act.: “punire aliquem aut verbis fatigare,” to reprove, Cic. Off. 1, 25, 88: “prece qua fatigent Virgines sanctae Vestam?” Hor. C. 1, 2, 26; cf.: “cum per aliquot dies fatigassent singulos precibus,” Liv. 9, 20, 3: “aliquem precibus,” id. 27, 45, 10 Drak.; cf.: “Galba fatigabat deos (sc. precibus),” Tac. H. 1, 29: “corripit e somno corpus sociosque fatigat,” Verg. A. 4, 572: “socios voce,” Sil. 12, 192: “discentem per ambages fatigabit,” Quint. 3, 11, 23: “animam curis,” Lucr. 3, 826; cf.: “die noctuque fatigare animum,” Sall. J. 70, 1: “secundae res sapientium animos fatigant,” id. C. 11, 8; cf. “also: quid aeternis minorem Consiliis animum fatigas?” Hor. C. 2, 11, 11: “pectora,” id. ib. 4, 14, 18: “vitam bello,” Lucr. 5, 1424: “aspera Juno, Quae mare nunc terrasque metu caelumque fatigat,” Verg. A. 1, 280: “fama terras fatigat,” Val. Fl. 2, 120: “olli remigio noctemque diemque fatigant,” wear out, pass, Verg. A. 8, 94: “diem noctemque Marte,” Val. Fl. 5, 602; cf. Prop. 4 (5), 11, 81. “curasque ita corde fatigat,” keeps revolving, Sil. 12, 496; cf. id. 1, 675: “frustra niti neque aliud se fatigando nisi odium quaerere,” Sall. J. 3, 3 Kritz. N. cr.: “(Metellus) Marium fatigantem de profectione domum dimittit,” Sall. J. 73, 2; cf.: “quid mea de fraude deos fatigas?” Prop. 2, 20, 3 (3, 13, 3 M.): “quos ego audio maxima ope niti, ambire, fatigare vos singulos, ne quid, etc.,” Sall. J. 14, 20.—
(β).
Pass.: “dolis fatigari,” Sall. J. 56, 1: “Vagenses fatigati regis suppliciis,” id. 66, 2; cf.: “denique saepius fatigatus lenitur,” id. ib. 111, 3; and: “uti aetati concederet, fatigatus a fratre, etc.,” id. ib. 11, 4 Kritz.: “Hersilia precibus raptarum fatigata orat, etc.,” Liv. 1, 11, 2; 23, 36, 7: “lacrimis fatigatur auditor,” Quint. 6, 1, 28: “ipsa cogitatione suscepti muneris fatigor,” id. 4 praef. § 7: “si dicendum apud fatigatos est,” id. 4, 1, 48; 1, 12, 1; 10, 5, 14.—
B. In partic., in late Lat.
1. To vex with raillery, to jeer, banter, Juv. 9, 11; Sulp. Sever. Dial. 1, 5; 1, 4; Sid. Ep. 6, 2.—