I.“but ubere campo,” Col. 6, 27, 1), adj [1. uber; cf. ibid. II. C.], rich in something, full, fruitful, fertile, abundant, plentiful, copious, productive (class.; syn.: ferax, fertilis, fecundus).
I. Lit.: “seges spicis uberibus et crebris,” Cic. Fin. 5, 30, 91: “messis,” Plaut. Rud. 3, 2, 23: “fruges,” Hor. C. 4, 15, 5: itaque res uber fuit, antequam vastassent regiones, Cato ap. Prisc. p. 647 P.: “Umbria me genuit terris fertilis uberibus,” Prop. 1, 22, 10; cf.: “in uberi agro,” Liv. 29, 25, 12: “uber solum,” Tac. H. 5, 6: “(Neptunus) Piscatu novo me uberi compotivit,” Plaut. Rud. 4, 2, 6: “onus,” id. Ps. 1, 2, 64; cf. Col. 6, 27: bellum, productive in booty, Just. 38, 7, 9: gravis imber et uber. copious, Lucr. 6, 290: “guttae,” id. 1, 349: “aquae,” Ov. M. 3, 31: “aqua prolluens et uber,” Cic. Q. Fr. 3, 1, 2, 3: “rivi,” Hor. C. 2, 19, 10.—Comp.: agro bene culte nihil potest esse nec usu uberius nec specie ornatius, Cic. Sen. 16, 57: “neque enim robustior aetas Ulla nec uberior (aestate),” Ov. M. 15, 208: “subtemen,” fuller, stouter, Plaut. Merc. 3, 1, 20.—Sup.: “uberrimi laetissimique fructus,” Cic. N. D. 2, 62, 156.— With abl.: “arbor ibi niveis uberrima pomis,” Ov. M. 4, 89: “(Sulmo) gelidis uberrimus undis,” id. Tr. 4, 10, 3: “uberrimus quaestus,” the most profitable, Ter. Eun. 2, 2, 22: equum nimis strigosum et male habitum, sed equitem ejus uberrimum et habitissimum viderunt, exceedingly stout, plump, or fat, Massur. Sabin. ap. Gell. 4, 20, 11.— With gen.: “regio cum aeris ac plumbi uberrima, tum et minio,” Just. 44, 3, 4: frugum, Att. ap. Non. 498, 6.—Absol.: “teneant uberrima Teucer Et Libys,” the most fruitful regions, Val. Fl. 1, 510.—
II. Trop., full, rich, copious, esp. of style and language: “hoc Periclem praestitisse ceteris dicit oratoribus Socrates, quod is Anaxagorae physici fuerit auditor, a quo censet eum uberem et fecundum fuisse,” Cic. Or. 4, 15: “motus animi, qui ad explicandum ornandumque sint uberes,” id. de Or. 1, 25, 113: “theses ad excitationem dicendi mire speciosae atque uberes,” Quint. 2, 4, 24.—Comp.: “nullus feracior in eā (philosophiā) locus est nec uberior quam de officiis,” Cic. Off. 3, 2, 5; id. Div. 1, 3, 6: “aut majore delectatione aut spe uberiore commoveri,” id. de Or. 1, 4, 13: “quis uberior in dicendo Platone?” id. Brut. 31, 121: “uberiores litterae,” id. Att. 13, 50, 1: “Catoni seni comparatus C. Gracchus plenior et uberior,” Tac. Or. 18: “haec Africanus Petreiusque pleniora etiam atque uberiora Romam ad suos perscribant,” Caes. B. C. 1, 53: “tuasque Ingenio laudes uberiore canunt,” Ov. Tr. 2, 74: “in juvenibus etiam uberiora paulo et paene periclitantia feruntur,” Quint. 11, 1, 32.—Sup.: “doctissimi homines ingeniis uberrimis adfluentes,” Cic. de Or. 3, 15, 57 (dub.; “bracketed by B. and K.): uberrima supplicationibus triumphisque provincia,” full of, id. Pis. 40, 97: “uberrimae litterae,” id. Att. 4, 16, 13: “nec decet te ornatum uberrimis artibus,” id. Brut. 97, 332: “oratorum eā aetate uberrimus erat,” Tac. A. 3, 31 fin.—Hence, adv., used only in the comp. and sup.
1. Lit., more fruitfully, more fully, more copiously or plentifully: “uberius nulli provenit ista seges,” Ov. P. 4, 2, 12: “flere uberius,” Cic. Phil. 2, 31, 77: “mores mali quasi herba irrigua succreverunt uberrime,” most luxuriantly, Plaut. Trin. 1, 1, 9.—
2. Trop., of style, etc., copiously, fully, Quint. 10, 3, 2: “haec cum uberius disputantur et fusius,” Cic. N. D. 2, 7, 20: “loqui (with planius),” id. Fam. 3, 11, 1: “dicere (with latius),” Plin. Ep. 4, 17, 11: “explicare (with latius),” Suet. Rhet. 1: “locus uberrime tractatus,” Cic. Div. 2, 1, 3.