ὥσπερ γὰρ ἐν φυτοῖς ποτὲ μὲν πολυκαρπίαι γίγνονται ποτὲ δ᾽ ἀκαρπίαι, καὶ ἐν ζῴοις ποτὲ μὲν πολυγονίαι ποτὲ δὲ καὶ 1 ἀγονίαι, καὶ ἐν θαλάττῃ εὐδίαι τε καὶ χειμῶνες, οὕτω καὶ ἐν βίῳ πολλαὶ καὶ ποικίλαι περιστάσεις γιγνόμεναι πρὸς τὰς ἐναντίας περιάγουσι τοὺς ἀνθρώπους τύχας. εἰς ἃς διαβλέψας ἄν τις οὐκ ἀπεικότως εἴποι
οὐκ ἐπὶ πᾶσὶν ς1᾽ ἐφύτευς1᾽ ἀγαθοῖς, 2καὶ τὸ ὑπὸ Μενάνδρου 4 ῥηθὲν
Ἀγάμεμνον, Ἀτρεύς.
δεῖ δέ σε χαίρειν καὶ λυπεῖσθαι:
θνητὸς γὰρ ἔφυς. κἂν μὴ σὺ θέλῃς,
τὰ θεῶν οὕτω βουλόμεν᾽ 3 ἔσται
εἰ γὰρ ἐγένου σύ, τρόφιμε, τῶν πάντων μόνος, 4 αὑτῷ Η: αὑτῷ 10 ναυξκ. π. 447 12 ιδ. π. 697 [p. 252]ἀλλ᾽ ὅμως τοιούτων ὄντων τῶν πραγμάτων ἔνιοι διὰ τὴν ἀφροσύνην οὕτως εἰσὶν ἀβέλτεροι καὶ κεναυχεῖς, ὥστε μικρὸν ἐπαρθέντες ἢ διὰ χρημάτων περιουσίαν ἄφθονον ἢ διὰ μέγεθος ἀρχῆς ἢ διά τινας προεδρίας πολιτικὰς ἢ διὰ τιμὰς καὶ δόξας ἐπαπειλεῖν τοῖς ἥττοσι καὶ ἐξυβρίζειν, οὐκ ἐνθυμούμενοι τὸ τῆς: τύχης ἄστατον καὶ ἀβέβαιον, οὐδ᾽ ὅτι ῥᾳδίως τὰ ὑψηλὰ γίγνεται ταπεινὰ καὶ τὰ χθαμαλὰ πάλιν ὑψοῦται ταῖς ὀξυρρόποις μεθιστάμενα τῆς τύχης μεταβολαῖς. [p. 253] ζητεῖν οὖν ἐν ἀβεβαίοις βέβαιόν τι λογιζομένων ἐστὶ περὶ τῶν πραγμάτων οὐκ ὀρθῶς
ὅτ᾽ ἔτικτεν ἡ μήτηρ ς1᾽, ἐφ᾽ ᾧ τε 5 διατελεῖν
πράσσων ἃ βούλει καὶ διευτυχῶν ἀεί,
καὶ τοῦτο τῶν θεῶν τις ὡμολόγησέ σοι,
ὀρθῶς ἀγανακτεῖς: ἔστι γάρ σ᾽ 6 ἐψευσμένος,
ἄτοπόν τε πεποίηκ᾽ εἰ δ᾽ ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς νόμοις
ἐφ᾽ οἷσπερ ἡμεῖς ἔσπασας τὸν ἀέρα
τὸν κοινόν, ἵνα σοι καὶ τραγικώτερον λαλῶ,
οἰστέον ἄμεινον ταῦτα καὶ λογιστέον.
τὸ δὲ κεφάλαιον τῶν λόγων, ἄνθρωπος εἶ ,
οὗ μεταβολὴν θᾶττον πρὸς ὕψος καὶ πάλιν
ταπεινότητα ζῷον οὐδὲν λαμβάνει.
καὶ μάλα δικαίως: ἀσθενέστατον γὰρ ὂν
φύσει μεγίστοις οἰκονομεῖται πράγμασιν,
ὅταν πέσῃ δέ, πλεῖστα συντρίβει καλά.
σὺ δ᾽οὔθ᾽ ὑπερβάλλοντα τρόφιμ᾽ ἀπώλεσας
ἀγαθά, τὰ νυνὶ 7 τ᾽ 8 ἐστὶ μέτριά σοι κακά.
ὥστ᾽ ἀνὰ μέσον που καὶ τὸ λοιπὸν ὂν 9 φέρε.
τροχοῦ γὰρ περιστείχοντος ἄλλοθ᾽ ἡτέρα
10 ἁψὶς ὕπερθε γίγνετ᾽ ἄλλοθ᾽ ἡτέρα.
