I.a female antagonist or adversary (in Plaut. and Ter., and then again in Tert.): “nunc assentatrix, dudum advorsatrix,” Plaut. Most. 1, 3, 100; Ter. Heaut. 5, 3, 4; Tert. de Anim. 31: quin tu in ea re mihi fueris advorsatrix.
adversātrix (archaic advor- ), īcis, f. adversator,