I.daring, in a good, but oftener in a bad sense, bold, courageous, spirited; audacious, rash, presumptuous, foolhardy (syn.: fortis, temerarius).
I. Lit.
a. Absol.: “qui me alter est audacior homo, aut qui me confidentior?” Plaut. Am. 1, 1, 1: “quae non deliquit, decet Audacem esse,” id. ib. 2, 2, 207: “o scelestum atque audacem hominem,” Ter. Eun. 4, 4, 42: “O hominem audacem!” id. And. 4, 4, 30: “rogitas, audacissime?” id. Eun. 5, 4, 26: “Verres homo audacissimus atque amentissimus,” Cic. Verr. 1, 1, 2 fin.; id. Rosc. Am. 1: “temerarius et audax,” id. Inv. 1, 3: “petulans et audax,” id. ad Q. Fr. 2, 4: “alii audaces, protervi,” id. Fin. 1, 18, 61: “audaces, sibi placentes,” Vulg. 2 Pet. 2, 10: “de improbis et audacibus,” Cic. Phil. 14, 3: “adulescentes quosdam eligit cum audacissimos tum viribus maximis,” Nep. Dion, 9, 3: “da facilem cursum atque audacibus annue coeptis,” Verg. G. 1, 40: “poëta,” a poet who remains unmoved amid praise and blame, Hor. Ep. 2, 1, 182 Schmid: “audax Iapeti genus,” id. C. 1, 3, 25; 3, 27, 28: “conjunx timidi aut audacis Ulixis,” Ov. M. 14, 671: “furit audacissimus omni De numero Lycabas,” id. ib. 3, 623 al.—
b. Constr.,
(β).
With gen.: “audax ingenii,” Stat. S. 3, 2, 64; 5, 3, 135: “animi,” id. Th. 10, 495; Claud. Rapt. Pros. 2, 4; Sil. 14, 416.—
(γ).
With inf.: “audax omnia perpeti,” Hor. C. 1, 3, 25: “leges inponere,” Prop. 5, 5, 13: “casus audax spondere secundos,” Luc. 7, 246.—
II. Transf. to things: “audax facinus,” Ter. Eun. 4, 3, 2; so id. And. 2, 3, 27; id. Phorm. 1, 3, 4; so, “animus,” Sall. C. 5, 4: “consilium,” Liv. 25, 38: “lingua,” Vulg. Eccli. 21, 8: “res,” Liv. 26, 38: “spes audacior,” Plin. 28, 4, 7, § 35: “paupertas,” Hor. Ep. 2, 2, 51: “dithyrambi,” id. C. 4, 2, 10: verba, bold, i. e. unusual, poetic, Quint. 10, 5, 4: “hyperbole audacioris ornatūs,” id. 8, 6, 67: “volatus,” Ov. M. 8, 223 al.—
III. Meton., violent, fierce, proud: Nunc audax cave sis, *Cat. 50, 18: “ambitiosus et audax,” Hor. S. 2, 3, 165: “Cerberus,” Tib. 1, 10, 35: “leones,” Vulg. Sap. 11, 18: “Hecate,” Sen. Med. 844.—Adv., boldly, courageously, audaciously; in two forms,
a. audācĭter (the original but unusual form; cf.: licet omnes oratores aliud sequantur, i. e. the form audacter, Quint. 1, 6, 17): Multa scelerate, multa audaciter, multa improbe fecisti, Cic. Rosc. Am. 36, 104 B. and K.; cf. Prisc. p. 1014 P.; “Sall. H. Fragm. ap. Prisc. l. l.: audaciter se laturum fuisse de etc.,” Liv. 22, 25: “audaciter negantem,” id. 40, 55 Weissenb.; Sen. Prov. 4.—
b. audacter (the usu. class. form): “loquere audacter patri,” Plaut. Trin. 2, 2, 82: “monere,” Ter. Heaut. 1, 1, 6: “audacter inter reges versari,” Lucr. 2, 50; Cat. 55, 16; Cic. Verr. 2, 2, 54, id. Rosc. Am. 11; id. Fin. 2, 9, 28; id. Ac. 2, 25, 81; Liv. 9, 34; 44, 4: “patrare,” Vulg. Gen. 34, 30; ib. Jud. 20, 31; ib. Marc. 15, 43 al.—Comp.: “quoi tuum concredat filium audacius,” Plaut. Capt. 2, 2, 98; Cic. Or. 8, 26; 60, 202; Caes. B. G. 1, 15; 1, 18; Nep. Epam. 9, 1: “scribere,” Vulg. Rom. 15, 15.—Sup.: “audacissume oneris quid vis inpone,” Ter. Phorm. 3, 3, 28; Caes. B. G. 2, 10; 5, 15; Liv. 30, 30 (on these forms, v. Neue, Formenl. II. p. 661 sq.).