I.a., to spit out, to spit (not in Cic.).
I. Neutr.: “cum ille gustasset et exspuisset,” Varr. R. R. 3, 3, 9; Plin. 14, 22, 28, § 146: in mare, id. 30, 2, 6, § 17.—
II. Act.
A. Lit.: “vina,” Juv. 13, 214: “sanguinem,” Plin. 35, 16, 53, § 191; Scrib. Comp. 194: “linguam in tyranni os,” Plin. 7, 23, 23, § 87.—
2. Transf., to cast out, eject, expel, emit: “quod mare (te) conceptum spumantibus exspuit undis?” Cat. 64, 155: “argentum vivum optime purgat aurum, ceteras ejus sordes exspuens crebro jactatu,” Plin. 33, 6, 32, § 99: “rorem,” id. 9, 36, 60, § 126: “carbonem,” id. 16, 10, 19, § 45: “in litus purgamenta,” id. 2, 98, 101, § 220: “lacrumam,” Plaut. Ps. 1, 1, 74.—
B. Trop., to expel, banish, remove: “miseriam ex animo,” Ter. Eun. 3, 1, 16: “rationem ex animo,” Lucr. 2, 1041.