I.“form -is,” Hor. Epod. 5, 13; id. C. 2, 9, 15; Tac. H. 3, 25; 4, 14; Ov. M. 3, 417; 9, 416; Lucr. 5, 673; Liv. 9, 14, 11; 2, 13, 10; Verg. A. 9, 751; 7, 382; Plin. 23, 7, 64, § 130; Suet. Claud. 43 al.), adj. 2. in-pubes, not having attained to manhood, below the age of puberty, under age, youthful, beardless: “filium ejus impuberem in carcere necatum esse dixit,” Cic. Cat. 4, 6, 13: “qui de servis liberisque omnibus ad impuberes supplicium sumit,” Caes. B. C. 3, 14 fin.; Suet. Claud. 27; id. Ner. 35; id. Dom. 10: “puer,” Ov. F. 2, 239: “comitemque impubis luli,” Verg. A. 5, 546: “nec impubem parentes Troïlon Flevere semper,” Hor. C. 2, 9, 15: “capillus impubium impositus,” Plin. 28, 4, 9, § 41.— Esp. subst.: impūbes , is, com.: “productis omnibus elegisse impubes dicitur,” Liv. 2, 13, 10.—Freq. as leg. t. t., a person under years of discretion: “impuberes quidem in tutela esse omnium civitatum jure contingit,” Gai. Inst. 1, 189: “an impubes rem alienam amovendo furtum faciat,” id. ib. 3, 208.—
B. Transf., of things: “corpus,” Hor. Epod. 5, 13: “malae,” Verg. A. 9, 751: “anni,” Ov. M. 9, 417.—
II. In partic., celibate, virgin, chaste: “qui diutissime impuberes permanserunt, maximam inter suos ferunt laudem,” Caes. B. G. 6, 21, 4.