I.one who sits, stays, abides in a place; a frequenter, haunter.
I. In gen. (only ante-class. and poet.): “hoc ego fui hodie solus obsessor fori,” sai in the forum alone, Plaut. Ps. 3, 2, 18: vivarum aquarum (of a water-snake), Ov. F. 2, 259.—
II. In partic., milit., a besieger, invester, blockader: “obsessor curiae,” Cic. Dom. 5, 13: “Luceriae,” Liv. 9, 15, 3: “plus pavoris obsessis quam obsessoribus intulit,” Tac. H. 3, 73.