I.v. dep. a., to measure through, measure out, measure (class.).
I. Lit.: “solis magnitudinem, quasi decempedā,” Cic. Ac. 2, 41, 126.—
II. Transf., to travel through, traverse: (lupus femina) campos celeri passu permensa, Enn. ap. Non. 378, 18 (Ann. v. 74 Vahl.); so id. ap. Fest. p. 301 Müll. (Ann. v. 443 ib.): “ad vos permensu'st viam,” came over, Plaut. Truc. 2, 2, 49: “Siciliae oras errabundus permetiens, Consol. ad Polyb. 36: classibus aequor,” Verg. A. 3, 157: “aëra,” Lucr. 6, 1142: “iter,” Stat. S. 1, 2, 202: “secula,” to live through, Mart. 9, 30, 1.—Hence, part. perf.: per-mensus , a, um, in pass. signif., measured out: “permensum et perlibratum opus,” Col. 3, 13 fin.: “permenso tempore lucis,” Tib. 3, 3, 9; App. M. 8, p. 209, 40: “gradatim permensis honoribus,” id. ib. 10, p. 247, 25.