I.very seasonable, very convenient or opportune: “diversorium,” Cic. de Or. 2, 57, 234: victoria, Cic. Fam. 6, 6, 6; Liv. 10, 45, 2.—Adv.: pĕropportūnē , very seasonably, very opportunety: “venire,” Cic. N. D. 1, 6, 15: “fortuna te obtulit,” Cic. Verr. 2, 5, 15, § 39: “hoc cecidit quod, etc.,” id. de Or. 2, 4, 15: “bellum sumere,” Liv. 1, 42.
pĕr-opportūnus , a, um, adj.,