previous next
prīvignus , i, m., and prīvigna , ae, f. for privigenus, from privus - gigno; prop. of a separate race.
A. Privignus, Sall. C. 15, 2; Cic. Clu. 66, 188; id. Q. Fr. 3, 3, 2; Hor. Ep. 1, 3, 2; Prop. 2, 1, 52; Dig. 38, 10, 7: “PRIVIGNVS MEVS, Monum. Ancyr.: venenum privigno datum,Juv. 6, 134.—
B. Privigna: “de uxore Tuberonis et privignā,Cic. Att. 13, 20, 2; Just. 14, 6, 3.—
C. Plur.: “illic matre carentibus Privignis mulier temperat innocens,step-children, Hor. C. 3, 24, 18; Dig. 23, 2, 34.—
II. Transf., of plants (poet.), adj.: “privignae proles,Col. 10, 161.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (4 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (4):
    • Cicero, Letters to Atticus, 13.20.2
    • Cicero, Letters to his brother Quintus, 3.3.2
    • Cicero, For Aulus Cluentius, 66.188
    • Sallust, Catilinae Coniuratio, 15
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: