[227δ]
πειρώμενος αὖ τὸ λεχθὲν διχῇ τέμνειν.Θεαίτητος
καθ᾽ ὁποῖ᾽ ἂν ὑφηγῇ πειράσομαί σοι συντέμνειν.Ξένος
πονηρίαν ἕτερον ἀρετῆς ἐν ψυχῇ λέγομέν τι;Θεαίτητος
πῶς γὰρ οὔ;Ξένος
καὶ μὴν καθαρμός γ᾽ ἦν τὸ λείπειν μὲν θάτερον, ἐκβάλλειν δὲ ὅσον ἂν ᾖ πού τι φλαῦρον.Θεαίτητος
ἦν γὰρ οὖν.Ξένος
καὶ ψυχῆς ἄρα, καθ᾽ ὅσον ἂν εὑρίσκωμεν κακίας ἀφαίρεσίν τινα, καθαρμὸν αὐτὸν λέγοντες ἐν μέλει φθεγξόμεθα.Θεαίτητος
καὶ μάλα γε.Ξένος
δύο μὲν εἴδη κακίας περὶ ψυχὴν ῥητέον.Θεαίτητος
ποῖα;
καθ᾽ ὁποῖ᾽ ἂν ὑφηγῇ πειράσομαί σοι συντέμνειν.Ξένος
πονηρίαν ἕτερον ἀρετῆς ἐν ψυχῇ λέγομέν τι;Θεαίτητος
πῶς γὰρ οὔ;Ξένος
καὶ μὴν καθαρμός γ᾽ ἦν τὸ λείπειν μὲν θάτερον, ἐκβάλλειν δὲ ὅσον ἂν ᾖ πού τι φλαῦρον.Θεαίτητος
ἦν γὰρ οὖν.Ξένος
καὶ ψυχῆς ἄρα, καθ᾽ ὅσον ἂν εὑρίσκωμεν κακίας ἀφαίρεσίν τινα, καθαρμὸν αὐτὸν λέγοντες ἐν μέλει φθεγξόμεθα.Θεαίτητος
καὶ μάλα γε.Ξένος
δύο μὲν εἴδη κακίας περὶ ψυχὴν ῥητέον.Θεαίτητος
ποῖα;