[126]
at vero
ille praetor, qui1 de me non patris, avi, proavi, maiorum
denique suorum omnium, sed Graeculorum instituto contionem
interrogare solebat, 'velletne me redire,' et, cum erat
reclamatum semivivis mercennariorum vocibus, populum
Romanum negare dicebat, is, cum cotidie gladiatores spectaret,
numquam est conspectus cum veniret. emergebat
subito, cum sub tabulas2 subrepserat, ut
“mate/r, te appello
” dicturus videretur; itaque illa via latebrosior3, qua spectatum ille veniebat, Appia iam vocabatur; qui tamen quoquo tempore conspectus erat, non modo gladiatores sed equi ipsi gladiatorum repentinis sibilis extimescebant.
” dicturus videretur; itaque illa via latebrosior3, qua spectatum ille veniebat, Appia iam vocabatur; qui tamen quoquo tempore conspectus erat, non modo gladiatores sed equi ipsi gladiatorum repentinis sibilis extimescebant.