Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 42
W. Weissenborn, Ed.

66. cum in conspectu prima signa suorum circumsessis fuerunt, Romanis quidem ab ultuma desperatione recreatus est animus; [2] Perseus, cui primum omnium fuerat, ut contentus fortuito successu, captis aliquot frumentatoribus occisisque, non tereret tempus in obsidione praesidii, [3] secundum, ea quoque temptata utcumque, cum sciret nihil roboris secum esse, dum liceret intacto abire, et ipse hostium adventum elatus successu mansit et qui phalangem arcesserent propere misit; [4] quae et serius, quam res postulabat, et, raptim acta, turbata cursu adversus instructos et praeparatos erat adventura. consul anteveniens extemplo proelium conseruit. [5] primo resistere Macedones, deinde, ut nulla re pares erant, amissis trecentis peditibus, viginti quattuor primoribus equitum ex ala, quam sacram vocant, inter quos Antimachus etiam praefectus alae cecidit, abire conantur. [6] [p. 169] ceterum iter prope ipso proelio tumultuosius fuit. phalanx, abs trepido nuntio ¹ accita, cum raptim duceretur, primo in angustiis captivorum agmini oblata vehiculisque frumento onustis haesit. [7] ingens ibi vexatio partis utriusque fuit nullo expectante, dum utcumque explicaretur agmen, sed armatis deicientibus per praeceps inpedimenta—neque enim aliter via aperiri poterat—,iumentis, cum stimularentur, in turba saevientibus. [8] vix ab incondito agmine captivo rum expedierant sese, cum regio agmini perculsisque equitibus occurrunt. ibi vero clamor iubentium referre signa ruinae [quoque] prope similem trepidationem fecit, ut, si hostes intrare angustias ausi longius insecuti essent, magna clades accipi potuerit. [9] consul recepto ex tumulo praesidio, contentus modico successu, in castra copias reduxit. sunt, qui eo die magno proelio pugnatum auctores sint: octo milia hostium caesa, in his Sopatrum et Antipatrum regios duces, vivos captos circiter duo milia octingentos, signa militaria capta viginti septem. [10] nec incruentam victoriam fuisse: supra quattuor milia et trecentos de exercitu consulis cecidisse, signa sinistrae alae quinque amissa.