previous next
irrītāmentum (inr- ), i, n. id.,
I.an incitement, incentive, provocative (not before the Aug. period, and most freq. in plur.; “syn.: incitamentum, invitamentum, illecebra): irritamentis iras militum acuere,Liv. 40, 27: “certaminum equestrium,id. 30, 11: “gulae,Sall. J. 89, 7: “invidiae,Tac. A. 3, 9: “pacis,id. Agr. 20; cf.: “belli, non pacis,Just. 31, 7, 9: “opes, inritamenta malorum,Ov. M. 1, 140: “Veneris languentis,Juv. 11, 16.—Of things, a provocation, obstruction acting as a dam: “(fluvius) insulis inpactus, totidem incitatus inritamentis,Plin. 5, 9, 10, § 54.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: