previous next
jussus , ūs (used only in
I.abl. sing.), m. jubeo, an order, command, decree (class.): “tuo jussu profectus sum,Plaut. Curc. 2, 3, 50: “Jovis jussu venio,id. Am. prol. 19: “vestro jussu coactus,Cic. de Imp. Pomp. 9, 26: “aut ab regibus lecti aut post reges exactos jussu populi,Liv. 4, 4, 7: “sine populi jussu,Sall. C. 29, 3: “Romano jussu,Val. Max. 9, 2, 4: “Timotheus populi jussu bellum gessit,Nep. Timoth. 4: “Neronis,Juv. 10, 15: “patris dominive negotium gerere,Gai. Inst. 4, 70.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: