Hide browse bar
Your current position in the text is marked in blue. Click anywhere in the
line to jump to another position:
Search the Perseus Catalog for:
Table of Contents:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
περὶ ἀρετῆς,
ὦ Κλέα,
γυναικῶν οὐ τὴν αὐτὴν
τῷ Θουκυδίδῃ γνώμην ἔχομεν.
ὁ μὲν γάρ,
ἧς ἂν ἐλάχιστος ᾖ παρὰ τοῖς ἐκτὸς ψόγου πέρι ἢ ἐπαίνου
λόγος,
ἀρίστην ἀποφαίνεται,
καθάπερ τὸ σῶμα καὶ τοὔνομα τῆς ἀγαθῆς γυναικὸς οἰόμενος δεῖν κατάκλειστον εἶναι καὶ ἀνέξοδον.
ἡμῖν δὲ κομψότερος
μὲν ὁ Γοργίας φαίνεται,
κελεύων μὴ τὸ εἶδος ἀλλὰ
τὴν δόξαν εἶναι πολλοῖς γνώριμον τῆς γυναικός:
ἄριστα δ᾽
ὁ Ῥωμαίων δοκεῖ νόμος ἔχειν,
ὥσπερ ἀνδράσι καὶ γυναιξὶ δημοσίᾳ μετὰ τὴν τελευτὴν τοὺς προσήκοντας ἀποδιδοὺς ἐπαίνους.
διὸ καὶ Λεοντίδος τῆς ἀρίστης ἀποθανούσης,
εὐθύς τε μετὰ σοῦ τότε πολὺν λόγον εἴχομεν οὐκ ἀμοιροῦντα παραμυθίας φιλοσόφου,
καὶ νῦν,
ὡς ἐβουλήθης,
1 τὰ ὑπόλοιπα τῶν λεγομένων εἰς '
τὸ μίαν εἶναι καὶ τὴν
αὐτὴν ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς ἀρετὴν προσανέγραψά
σοι,
τὸ ἱστορικὸν ἀποδεικτικὸν ἔχοντα καὶ πρὸς ἡδονὴν μὲν ἀκοῆς οὐ συντεταγμένα2 εἰ δὲ τῷ πείθοντι καὶ τὸ τέρπον ἔνεστι φύσει τοῦ
[p. 476]
παραδείγματος,
οὐ φεύγει χάριν ἀποδείξεως συνεργὸν
ὁ λόγος οὐδ᾽ αἰσχύνεται
ταῖς Μούσαις
τὰς Χάριτας συγκαταμιγνὺς
καλλίσταν3 συζυγίαν,
ὡς Εὐριπίδης φησίν,
ἐκ τοῦ φιλοκάλου μάλιστα
τῆς ψυχῆς ἀναδούμενος τὴν πίστιν.
φέρε γάρ,
εἰ λέγοντες τὴν αὐτὴν εἶναι ζωγραφίαν ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν παρειχόμεθα τοιαύτας γραφὰς γυναικῶν,
οἵας Ἀπελλῆς ἀπολέλοιπεν ἢ Ζεῦξις ἢ
Νικόμαχος,
ἆρ᾽
ἄν τις ἐπετίμησεν ἡμῖν,
ὡς τοῦ
χαρίζεσθαι καὶ ψυχαγωγεῖν μᾶλλον ἢ τοῦ πείθειν στοχαζομένοις;
ἐγὼ μὲν οὐκ οἶμαι.
τί δέ;
ἐὰν ποιητικὴν πάλιν ἢ μαντικὴν4 ἀποφαίνοντες οὐχ ἑτέραν μὲν ἀνδρῶν ἑτέραν δὲ γυναικῶν οὖσαν,
ἀλλὰ τὴν αὐτήν,
τὰ Σαπφοῦς μέλη τοῖς Ἀνακρέοντος ἢ τὰ Σιβύλλης λόγια τοῖς Βάκιδος ἀντιπαραβάλλωμεν,
5 ἕξει τις αἰτιάσασθαι δικαίως τὴν ἀπόδειξιν,
ὅτι χαίροντα καὶ
τερπόμενον ἐπάγει τῇ πίστει τὸν ἀκροατήν;
οὐδὲ τοῦτ᾽
ἂν εἴποις.
καὶ μὴν οὐκ ἔστιν ἀρετῆς γυναικείας καὶ
ἀνδρείας ὁμοιότητα καὶ διαφορὰν ἂλλοθεν καταμαθεῖν
μᾶλλον,
ἢ βίους βίοις καὶ πράξεσι πράξεις ὥσπερ ἔργα μεγάλης τέχνης παρατιθέντας ἅμα καὶ σκοποῦντας,
εἰ τὸν αὐτὸν ἔχει χαρακτῆρα καὶ
τύπον ἡ Σεμιράμεως μεγαλοπραγμοσύνη τῇ
[p. 478]
Σεσώστριος ἢ ἡ Τανακυλλίδος σύνεσις τῇ Σερουίου τοῦ βασιλέως,
ἢ τὸ Πορκίας φρόνημα τῷ Βρούτου καὶ
τὸ Πελοπίδου τῷ Τιμοκλείας,
κατὰ τὴν
κυριωτάτην κοινότητα6 καὶ δύναμιν:
ἐπειδὴ διαφοράς γέ τινας ἑτέρας,
ὥσπερ χροιὰς ἰδίας,
αἱ ἀρεταὶ διὰ τὰς φύσεις λαμβάνουσι καὶ συνεξομοιοῦνται τοῖς ὑποκειμένοις ἔθεσι καὶ κράσεσι σωμάτων καὶ τροφαῖς καὶ διαίταις:
ἄλλως γὰρ ἀνδρεῖος ὁ
Ἀχιλλεὺς ἄλλως ὁ Αἴας:
καὶ φρόνησις Ὀδυσσέως οὐχ ὁμοία τῇ Νέστορος οὐδὲ δίκαιος ὡσαύτως
Κάτων καὶ Ἀγησίλαος,
οὐδὲ Εἰρήνη φίλανδρος ὡς
Ἄλκηστις οὐδὲ Κορνηλία μεγαλόφρων ὡς
Ὀλυμπιάς.
ἀλλὰ μὴ παρὰ τοῦτο πολλὰς καὶ διαφόρους ποιῶμεν ἀνδρείας καὶ φρονήσεις καὶ δικαιοσύνας,
ἂν μόνον τοῦ λόγου τοῦ οἰκείου μηδεμίαν αἱ καθ᾽
ἕκαστον ἀνομοιότητες ἐκβιβάζωσι.
7
τὰ μὲν οὖν ἄγαν περιβόητα καὶ ὅσων οἶμαί σε
βεβαίως8 βιβλίοις ἐντυχοῦσαν ἱστορίαν ἔχειν καὶ γνῶσιν ἤδη παρήσω:
πλὴν εἰ μή τινα τοὺς τὰ κοινὰ καὶ δεδημευμένα πρὸ ἡμῶν ἱστορήσαντας ἀκοῆς ἄξια διαπέφευγεν.
ἐπεὶ δὲ πολλὰ καὶ κοινῇ καὶ ἰδίᾳ γυναιξὶν ἄξια λόγου πέπρακται,
βραχέα τῶν κοινῶν οὐ χεῖρόν ἐστι προϊστορῆσαι.
[p. 480]
