Euripides, Orestes
Gilbert Murray, Ed.

Μενέλαος

Ὀρέστ᾽, ἐγώ τοι σὸν καταιδοῦμαι κάρα
καὶ ξυμπονῆσαι σοῖς κακοῖσι βούλομαι:
καὶ χρὴ γὰρ οὕτω τῶν ὁμαιμόνων κακὰ
685ξυνεκκομίζειν, δύναμιν ἢν διδῷ θεός,
θνῄσκοντα καὶ κτείνοντα τοὺς ἐναντίους:
τὸ δ᾽ αὖ δύνασθαι πρὸς θεῶν χρῄζω τυχεῖν.
ἥκω γὰρ ἀνδρῶν συμμάχων κενὸν δόρυ
ἔχων, πόνοισι μυρίοις ἀλώμενος,
690σμικρᾷ σὺν ἀλκῇ τῶν λελειμμένων φίλων.
μάχῃ μὲν οὖν ἂν οὐχ ὑπερβαλοίμεθα
Πελασγὸν Ἄργος: εἰ δὲ μαλθακοῖς λόγοις
δυναίμεθ᾽, ἐνταῦθ᾽ ἐλπίδος προσήκομεν.
σμικροῖσι μὲν γὰρ μεγάλα πῶς ἕλοι τις ἄν;
695πόνοισιν; ἀμαθὲς καὶ τὸ βούλεσθαι τάδε.

ὅταν γὰρ ἡβᾷ δῆμος εἰς ὀργὴν πεσών,
ὅμοιον ὥστε πῦρ κατασβέσαι λάβρον:
εἰ δ᾽ ἡσύχως τις αὑτὸν ἐντείνοντι μὲν
χαλῶν ὑπείκοι καιρὸν εὐλαβούμενος,
700ἴσως ἂν ἐκπνεύσειεν: ἢν δ᾽ ἀνῇ πνοάς,
τύχοις ἂν αὐτοῦ ῥᾳδίως ὅσον θέλεις.
ἔνεστι δ᾽ οἶκτος, ἔνι δὲ καὶ θυμὸς μέγας,
καραδοκοῦντι κτῆμα τιμιώτατον.
ἐλθὼν δὲ Τυνδάρεών τέ σοι πειράσομαι
705πόλιν τε πεῖσαι τῷ λίαν χρῆσθαι καλῶς.
καὶ ναῦς γὰρ ἐνταθεῖσα πρὸς βίαν ποδὶ
ἔβαψεν, ἔστη δ᾽ αὖθις, ἢν χαλᾷ πόδα.
μισεῖ γὰρ ὁ θεὸς τὰς ἄγαν προθυμίας,
μισοῦσι δ᾽ ἀστοί: δεῖ δέ μ᾽ — οὐκ ἄλλως λέγω —
710σῴζειν σε σοφίᾳ, μὴ βίᾳ τῶν κρεισσόνων.
ἀλκῇ δέ σ᾽ οὐκ ἄν, ᾗ σὺ δοξάζεις ἴσως,
σῴσαιμ᾽ ἄν: οὐ γὰρ ῥᾴδιον λόγχῃ μιᾷ
στῆσαι τροπαῖα τῶν κακῶν ἅ σοι πάρα.
οὐ γάρ ποτ᾽ Ἄργους γαῖαν ἐς τὸ μαλθακὸν
715προσηγόμεσθα: νῦν δ᾽ ἀναγκαίως ἔχει.
δούλοισιν εἶναι τοῖς σοφοῖσι τῆς τύχης

Ὀρέστης

ὦ πλὴν γυναικὸς οὕνεκα στρατηλατεῖν
τἄλλ᾽ οὐδέν, ὦ κάκιστε τιμωρεῖν φίλοις,
720φεύγεις ἀποστραφείς με, τὰ δ᾽ Ἀγαμέμνονος
φροῦδ᾽; ἄφιλος ἦσθ᾽ ἄρ᾽, ὦ πάτερ, πράσσων κακῶς.
οἴμοι, προδέδομαι, κοὐκέτ᾽ εἰσὶν ἐλπίδες,
ὅποι τραπόμενος θάνατον Ἀργείων φύγω:
οὗτος γὰρ ἦν μοι καταφυγὴ σωτηρίας.
725

ἀλλ᾽ εἰσορῶ γὰρ τόνδε φίλτατον βροτῶν
Πυλάδην δρόμῳ στείχοντα Φωκέων ἄπο,
ἡδεῖαν ὄψιν: πιστὸς ἐν κακοῖς ἀνὴρ
κρείσσων γαλήνης ναυτίλοισιν εἰσορᾶν.