previous next
appărātus (adp- ), ūs, m. apparo.
I. A preparing, providing, preparation, getting ready; abstr. (class.; but, except in Hor. C. 1, 38, 1, scarcely to be found in any poet): “requiro omnem totius operis designationem atque adparatum,Cic. N. D. 1, 8, 20: “totius belli instrumentum et adparatus,id. Ac. 2, 1, 3: “sacrorum,id. Rep. 2, 14: “operum ac munitionum,Liv. 21, 7: “sacrificii,Suet. Ner. 56.—More freq.,
II. Meton., a preparation, provision; concr., equipment, apparatus (instruments, furniture, machines, etc.).
A. In gen.: “in reliquo Darei adparatu,movables, Plin. 13, 1, 1, § 3; so, “argenteus,id. 22, 23, 47, § 99: apparatus (military engines) et munitiones, Nep. Eum. 5, 7; Caes. B. C. 3, 41 al.: “arma promta ex regio apparatu,Liv. 5, 5: “apparatus oppugnandarum urbium,id. 34, 33; so id. 25, 14; 26, 47.—Also of men: “auxiliorum apparatus,Liv. 9, 7 al.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: