previous next
circŭĭtus (circŭmĭtus , Cic. N. D. 1, 12, 29; 2, 62, 155; 2, 19, 49; id. Rep. 1, 29, 45; Quint. 1, 10, 42 al.; cf. circumeo, and v. Neue, Formenl. 2, p. 737), ūs, m. circumeo (class. in prose and poetry).
I. A going round, a circling, revolving, a revolution: “solis,Cic. N. D. 2, 19, 49; cf. Plin. 2, 23, 21, § 86; Cic. Rep. 6, 12, 12: “nox et dies unum circumitum orbis efflcit,id. Univ. 9 prope med.: “Asiae Syriaeque circuitu Aegyptum petit,Suet. Aug. 17: “mundi,Plin. 2, 5, 4, § 11.—
B. In medic. lang., the periodical return of a disease, Cels. 3, 5; Ser. Samm. 95.—Far more freq.,
II. Meton.
B. = ambitus, an open space left around a building, Varr. L. L. 5, § 22; cf. Paul. ex Fest. p 5, 4 Müll.; Inscr Marin. Fratr. Arval. p. 369.—
III. Trop
A. In rhet., a period: in toto circuitu illo orationis, quem Graeci περιοδον, nos tum ambitum, tum circuitum, tum comprehensionem, aut continuationem aut circumscriptionem dicimus, Cic. Or. 61, 204; cf. “Quint 9, 4, 124: modo ne circuitus ipse verborum sit aut brevior quam aures exspectent, aut longior, etc.,Cic. de Or 3, 49, 191; 3, 51, 198; id. Or. 23, 78; Quint. 8, 6, 59; 11, 1, 6. —In plur.: “oratio longiores habet saepe circuitus,Quint. 9, 4, 60.—
B. In the postAug. per., a circumlocution, periphrasis, a roundabout way in speech or action; an indirect procedure.
1. Of speech, ea, quae proprie signari poterant, circuitu coeperint enuntiare, Quint. 12, 10, 16; 12, 10, 41; 5, 7, 16; “10, 1, 12: loqui per circuitus,Mart. 11, 15, 8.—
2. Of action: “cur circuitu petis gloriam, quae ad manum posita est?Curt. 9, 3, 14: negavi circuitu agendum, sed plane jure civili dimicandum, Petr 13 fin.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: